Batavia; een overvloed aan indrukken
Pension Haverkamp
Pension
De foto's stemmen vrolijk. Opvallend
zijn haar stralende lach en levenslust die
de kijker ongetwijfeld zullen treffen.
Elly Maagdenberg, op een paar maan
den na negentig jaar, bezit een arsenaal
aan verhalen die in combinatie met de
beelden een inkijk in haar en het Indi
sche leven in de jaren dertig geven.
Elly's moeder begon in 1931 Pension
Haverkamp aan de Schoolweg Noord
nummer 22 in Batavia. Een van de vaste
gasten, de heer Vane, een gepensioneerd
ambtenaar van de posterijen, legde Elly
Maagdenberg en de overige bewoners
tientallen keren op de gevoelige plaat
vast. De sfeer is vrijwel altijd speels en
informeel. In drie afleveringen vertelt
Elly in Moesson over haar jeugdjaren in
Pension Haverkamp.
Elly en nicht Mie
DOOR TJAAL AECKERLIN FOTOGRAFIE PRIVÉCOLLECTIE ELLY MAAGDENBERG
In korte tijd vonden er grote veranderingen
in mijn leven plaats. Ik had zeven jaar op een
uitgestrekt kazerneterrein in Bandjermasin
in Borneo geleefd. Een wereld van exerce
rende soldaten, vlijtige tangsi-vrouwen en
kinderen die zich vermaakten met wat ze
op hun weg tegenkwamen. Iets na zessen
sprongen de eerste lampenpeertjes aan en
werden er lampoe templeks ontstoken, waar
na er een vredige stilte over het kampement
kwam.
De omgeving van de Schoolweg Noord, bij
Pasar Baroe, in Batavia, waar mijn ma Pension
Haverkamp startte, was vierentwintig uur
per dag in beweging. Behalve het voet- en
fietsverkeer trokken er handkarren, rijtuigjes
en auto's van niet meer bestaande merken als
Mercer en Austin door de geasfalteerde straat.
Tegenover het pension lag het Tjiliwoeng-
kanaal dat in de moessontijd een kolkende
watermassa naar zee afvoerde. In tegenstel
ling tot andere delen van Batavia hadden wij
dan geen last van overstromingen.
Het kanaal scheidde ons van de mulo en de
gouvernementsscholen die schuin aan de
overkant lagen. Dagelijks passeerden er tal
van verkopers met hun manden vol etenswa
ren, huisraad of houtskool. Ze maakten hun
komst op verschillende manieren duidelijk.
De een klepperde met twee houtjes, de ander
stootte hoge, zangerige geluiden uit. Ik wist
na verloop van tijd precies wie zich op het
achtererf meldde, zonder dat ik de handelaar
28 Moesson
Moesson #6 december 2010.indd 28
24-11-10 19:00