O interview
Herkenbare blauwdruk
Opstaan en weer doorgaan
Olympisch gekwalificeerd. - Nee, ik noem
geen namen, dat vind ik niet chique naar
mijn klanten toe. Maar het is wel geweldig
om samen te kunnen werken met zulke pro
fessionals. Als er dan wederzijds respect is,
krijg je de bevestiging dat je goed bezig bent.
Natuurlijk is dat leuk. Best bijzonder om dat
zo snel te zien groeien. En heel motiverend
om alert te blijven. Beter te willen, alsmaar
beter te willen. Die tomeloze ambitie is niet
bepaald Indisch. Die zogeheten Indische
bescheidenheid, die ken ik niet. Als klein
kind al niet. Maar dat neemt niet weg dat ik
trots ben op mijn achtergrond. Wat zeg ik?
Apetrots, ik omarm de Indische cultuur met
beide armen!'
(En dat is een flinke omarming!)
Oswin: 'Indisch zijn betekent voor mij vooral
familie. Ik heb een ontzettend hechte band
met iedereen. Dat ik nu op een zondag
middag met jou hier in de sportschool zit,
is eigenlijk best gek. Ik had je beter bij de
familie kunnen laten komen. Kom je dan de
volgende keer bij mijn familie langs? Ik zal
mijn familie nooit in de steek laten. Nooit.
Ab-so-luut ondenkbaar. Mijn familie snapt
niks van andere families die elkaar nooit of
bijna nooit zien. Of erger nog: ruzie hebben
en elkaar dan soms jaren vermijden. On
denkbaar vinden wij. Ik denk zelfs dat dit bij
Indische families heel zelden voorkomt. Mijn
familie is mijn centrum.'
'Ik hoef daarom ook niet zo te zoeken naar
mijn roots. Die zijn overal zichtbaar en voel
baar in de familie. Heb geen moeite met het
accepteren daarvan. Nogmaals; ik ben er heel
trots op. Ondanks dat ik er niets voor heb
hoeven doen. Ik weet ook niet of het nou zo
anders is dan bijvoorbeeld bij Surinaamse fa
milies. Dat zal wel niet, maar ik voel met Indi
sche mensen onderling dat we een gelijk dna
hebben, of een herkenbare blauwdruk. Hoe
je het ook noemen wilt. Het voelt vertrouwd.
Ik durf zelfs nog verder te gaan en te zeggen
dat ik eerder een Indische jongen of meisje
zou aannemen om die reden. Politiek natuur
lijk zo incorrect als het maar zijn kan. Maar
ik voel dat zo. Ik zal mijn kinderen ook ooit
meenemen naar Indonesië. Gewoon omdat
ik dat bij de opvoeding vind horen. Ik ben er
zelf nog niet geweest. Ik ben vorig jaar voor
het eerst in mijn leven op vakantie geweest.
Na 30 jaar! Niet erg hoor, ik wilde gewoon al
leen maar werken. Werken, werken, werken.
Soms drie banen naast elkaar.'
Oswin: 'Mensen die zeggen dat succes mij
komt aanwaaien, snappen er niks van. Die
vergeten voor het gemak dat ik altijd keihard
heb gewerkt. En dus ook al heel vaak op m'n
snuit ben gegaan. Opstaan en weer door-
Moesson #7 januari 2011 def.indd 14
17-12-10 15:34