30 Moesson Deze onbekende foto's ko men uit het fotoalbum van Fridy van Wermeskerken, dochter van Henri en Frida. Henriette van Wermesker- ken, auteur van dit artikel en familielid van Henri, is journalist en tekstschrijver. In januari verschijnt haar biografie van Sophie van Wermeskerken-Junius, alias Johanna van Woude: Een schrijfster in het Huis van Arrest. Henri met zijn tweede vrouw Frida in Nederlands-Indië Niet alleen aan zijn moeder Sophie, maar ook aan zijn tante Franciska (1847-1890), oudere zuster van zijn moeder, kon Henri een voorbeeld nemen. Franciska schreef onder de naam Annie Foore. Zij trouwde in 1873 met Jan Willem IJzerman en verhuisde met hem naar Indië. IJzerman werkte bij de spoorwe gen; Franciska zorgde voor hun vier kinderen en schreef, als ze daar tijd voor had. Zij werd vooral bekend door haar roman Bogoriana. In 1885 besloot ze met het schrijven te stop- Francisca I.I.A. lunius, alias Annie Foore pen, omdat zij het niet te combineren vond met haar huiselijke plichten. Maar het viel haar zwaar, zo schreef ze in een brief naar familie in Nederland: 'Hoe gaarne ik ook zou willen, hoezeer mijn auteursijdelheid me ook influistert om eens alles te laten varen en me geheel aan de schrijverij te wijden, ik mag het, met het oog op mijn huishouden, maar vooral om der wille van man en kinderen niet doen!' 'Sambal-aristocraten' Niet lang nadat de foto's in de tuin en op de voorgalerij zijn gemaakt vertrok Henri met zijn gezin weer uit Indië. Na reizen door onder meer China, Japan en de Verenigde Staten werd hij correspondent in achter eenvolgens Londen, Parijs en Berlijn. In deze wereldsteden werkte hij in totaal zes jaar, om zich vervolgens in de jaren twintig aan het Bezuidenhout in Den Haag te vestigen. Zijn voornemen om zich 'met de pen rond de aar de te schrijven' had hij waar gemaakt. In Den Haag ging hij onder meer voor de Telegraaf werken. Henri is als schrijver in de vergetel heid geraakt. Maar in zijn eigen tijd kreeg hij veel waardering, vooral voor zijn Indische toneelstukken, hoewel er ook kritiek was op de manier waarop hij de Hollanders in Indië een spiegel voorhield. De Reflector schreef: 'Sambal-aristocraten: sinds ze sambal eten, willen ze aristocraten zijn op hun manier. Le canaille de l'Europe, c'est la noblesse de l'Orient. Tropenadel! Nu en dan is het noodig om dezen tropenadel aan de kaak te stellen, en dat heeft Van Wermeskerken met veel spirit en geest gedaan.' In Suikerfreule heeft Henri een - waarschijn lijk door weinigen opgemerkte - ode aan zijn moeder Sophie, alias Johanna van Woude verwerkt. Een van de hoofdpersonen leest een boek om zichzelf betere manieren aan te leren. In de film is duidelijk te zien welk boek zij in handen heeft: Vormen. Handboek voor dames van Johanna van Woude. O De komedie Suikerfreule uit 1935 - waarin een hertrouwde weduwnaar voor zijn echtgenote verzwijgt dat hij een dochter heeft - is verkrijgbaar in de Moessonshop: maak 9,99 (plus 2,- verzendkosten) over op ING 6685 t.n.v. Moesson in Amers foort o.v.v. 'Suikerfreule' en u krijgt de dvd toegestuurd. E-shoppen kan ook op www.moesson.com Moesson #8 februari 2011 indd 30

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2011 | | pagina 30