De curriculum vitae van Paul Sebes
interview O
Paul Sebes (Dordrecht, 1965) is oprichter en directeur van Sebes Van
Gelderen, het eerste en grootste literair agentschap van Nederland. Sebes
vertegenwoordigt meer dan 250 Nederlandse schrijvers, geeft workshops,
cursussen 'Literair Debuteren' en gastcolleges aan de universiteit van
Amsterdam. Zelf schrijven doet hij ook: columns en opiniërende artikelen
en in 2008 verscheen een spraakmakend boek: Bestseller, met tips en
belevenissen van een literair agent.
Opleiding
Titus Brandsmacollege, Dordrecht (1976-1983)
Nederlands, universiteit Leiden (1983-1986)
Doctoraal niet-westerse sociologie, universiteit Leiden (1985-1991)
Werkervaring
Assistent uitgever en hoofd pr,
uitgeverij Prometheus/Bert Bakker, 1991-1998
Directeur-eigenaar Sebes Van Gelderen Literair Agentschap,
1998-heden
maand de BNG-prijs heeft gewonnen, is mijn ontdek
king. Gustaafs werk wordt bevolkt door mensen met
verschillende culturele achtergronden. Verder hebben
we niet zoveel Indisch. Alleen Kristine. Misschien krijg
ik wel een heleboel toegestuurd na dit interview.'
Pas maar op.
'Kun je er dan bij zetten dat inzendingen volgens de
instructies op de website moeten gebeuren? Mensen
mogen wel insturen. Natuurlijk. Daar leven we deels
van. En af en toe zit er iets heel goed tussen. Bijna
nooit, hoor.'
Wat is er mis met de meeste manuscripten?
'Alles. Slecht idee. Slecht uitgewerkt. Slordig geschre
ven. Wij kunnen onze naam niet verbinden aan iets wat
niet goed is. Dus doen we dat niet. Als uitgevers een
voorstel van ons krijgen, moeten ze ervan uit kunnen
gaan dat het dan ook altijd goed is. Jaarlijks krijgen we
ongeveer 1.000 manuscripten binnen. 990 daarvan ver
dwijnen in de prullenbak. Met 10 gaan we door, maar
die zijn soms ook nog twijfelachtig.'
Hoe gaje als fijnzinnige Indo om met al die afwijzingen?
...Niet fijnzinnig...
Heb je tips?
'Zal ik er drie geven? De rest staat in mijn boek. Ten
eerste moet een beginnend auteur oppassen voor zelf
overschatting. Niemand denkt: ik kan leuk tekenen, laat
ik het Stedelijk Museum 's bellen. Maar bij schrijven
redeneert iemand al gauw: ik kan ook tikken, laat ik 's
een uitgever bellen. Het is een laagdrempelige hobby,
zullen we maar zeggen. En vergeet niet: er liggen ook
hele slechte boeken in de boekhandel. Veel mensen
denken dat hun verhaal bijzonder is, maar wij letten
vooral op stijl en sfeer. Élk boek gaat uiteindelijk over
liefde, dood, schuld, macht. Uiteindelijk zijn er maar
een stuk of tien thema's en daar gaan alle boeken over,
goede en slechte. Ten tweede moet een manuscript
niet slordig zijn. Je moest 's weten wat voor typefouten
of inconsequenties wij onder ogen krijgen. Als jij al niet
de moeite neemt om netjes aan te leveren, waarom
zouden wij dan de moeite moeten nemen om te gaan
lezen? Ten derde moet een boek uit een innerlijke
noodzaak voortkomen. Een verhaal zijn dat eruit móet.
Authenticiteit en urgentie kun je aan een manuscript
afzien. Daar hoef je niet literatuurderig over te doen
- dat doen ook weer veel mensen - nee, je kunt niet
anders dan dit verhaal nu op déze manier vertellen. Dat
is wat een boek goed maakt.'
Wil je nog de groetjes doen aan iemand?
Aan nicht Ria natuurlijk.
maart 2011 17
Moesson #9 maart 2011_pim.indd 17 24-02-11 16:19
