Brieven 9 van de lezer '^Sll kwamen in 1964, 7 jaar na de invoering van de AOW, vanuit Indonesië naar Nederland. Mijn vader werd in 1965 65 jaar en heeft dus 1 jaar, net als die persoon in 1958, aan de AOW meebetaald, maar wordt voor elk jaar na 1957 2% gekort. Dus mijn vader werd 14% gekort. Ik was 30 jaar toen ik in Nederland aankwam en mijn vrouw 25. In 1999 werd ik 65, ik heb 35jaarvoordeAOW mee gespaard maar kreeg net als mijn vader 14% minder. In 2004 werd mijn vrouw 65 en heeft dus 40 jaar aan de AOW meebetaald doch ook zij werd 14% gekort. Ik vraag mijaf waar de rechtvaardig heid van dit systeem te vinden is. Als ik het goed heb, krijgt niemand die zich in 2007 in dit land vestigt 0% AOW, want 2% maal 50 jaar is 100%. Zijn er meer Moessonlezers die dit probleem herkennen, kunnen we hier iets aan doen? Mijn mooie moeder Onderstaand ziet u een foto van een schilde rij dat ooit is vervaardigd door Basuki Abdul lah, destijds vooral bekend om zijn portret ten van staatshoofden en beroemdheden. De vrouw vooraan in dit schilderij is mijn moeder Olly Piskora-Mühlstaff. Zij woonde destijds in Djakarta en is 26 december 2010 overleden. Mijn moeder was geen beroemd heid. Heeft iemand dit schilderij ooit in wer kelijkheid gezien of weet iemand waar het momenteel hangt? Het lijkt mij zo leuk om nog achter wat bijzonderheden te komen. Vlasta de Groot-Piskora, Indo-reus Hartelijk dank voor de kaarten voor Danza In donesia. We hebben genoten! Als oud-danser was ik best nieuwsgierig en wat sceptisch. Ik heb een klassieke training en later modern ballet (Martha Graham-style) gedaan. Wat hebben de dansers van Danza Indonesia mij verrast met hun ingetogen technische beheersing. Dans in de meest pure vorm zonder poespas en special effects. Ontroe rend was een nummer 'Bekasakan' geheten, gedanst door Heru Purwanto. Helemaal in wit gekleed met een masker op waarbij de dans overgaat in pantomime (a la Marcel Marceau), zo subtiel en verfijnd - fantastisch! Hierbijeen foto met de vier hoofddansers na de voorstelling in het Tropenmuseum in Amsterdam. Ik sta achteraan met de zwarte Nike-pet op. Een Indo-reus tussen de 'kleine' Indonesische dansers. Moesson, nogmaals dank! Niet aangevreten In het interview met Liesbeth List in Moes son nummer 8, vertelt zij dat ze niet tegen begrafenissen kan omdat, aldus Liesbeth, zij 'als kind mensen voor haar ogen heeft zien sterven en aangevreten worden door ongedierte'. In het kamp werden de doden door hun medekampbewoners en nabestaanden ge borgen. Men liet geen lichamen maar liggen om aangevreten te worden door ongedierte. Dit zou respectloos zijn en bovendien zou dit allerlei ziektes hebben kunnen veroorzaken. Met vriendelijke groet, AOW-piekeran De laatste tijden is er zoveel gepraat over de AOW dat ik hier toch wel wat meer over zou willen weten. De AOW is in 1957 ingegaan, ie dereen die toen in Nederland woonde, nooit aan de AOW had meebetaald en 65 jaar en ouder was, kreeg 100% AOW uitkering. Iemand die in 1958 65 jaar werd, heeft slechts 1 jaar de AOW-pot gespekt, maar krijgt ook 100% AOW etc. etc. En nu komt het: Mijn vader, ikzelf, mijn vrouw en zoon van 1 1/2 30 Moesson William McPush, Zandakker 21,5801DV in Venray Rembrandtstraat 70,5301SX Zaltbommel. Tel.: 0418 -514 715 EfraimEngelbert van Bevervoorde, Amsterdam R.H.J. Bussink-Klinge, Amstelveen. Moesson #9 maart 2011_pim.indd 30 24-02-11 16:35

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2011 | | pagina 30