Scheveningen, 1941. Huwelijksfoto van Rawindro Noto Soeroto en Thea Eland in de directeurskamer van de gevangenis. Portret van de verzetsstrijder Ra windro Noto Soeroto, zoals dat ook is opgenomen in het Gedenkboek van het Oranjehotel. Gratie? De doodstraf werd dus omgezet in een gevangenisstraf? 'Ja, levenslang. Mijn moeder heeft Rawi nog wel kunnen bezoeken in Scheveningen en ik ben er ook een keer bij geweest en dat herin ner ik mij nog als de dag van gisteren. De vriendin van Rawi verwachtte een baby en de familie wilde graag dat het kind een officiële vader zou hebben. De commandant van de gevangenis, de Oostenrijkse SD-er Herr Joch, stemde toe het huwelijk in de gevangenis te voltrekken. Mijn moeder en ik waren er die dag, een aantal medegevangenen, wat bewakers en als laatste kwam Herr Joch bin nen. Ik zie dat groene SD uniform nog voor me. Rawi zegt: "Indro, dit is Herr Joch." Die steekt zijn hand naar me uit, maar op dat ogenblik zie ik die man alleen als de man die mijn broer van mij heeft weggenomen en ik weiger hem de hand te geven. Na een korte ceremonie moesten wij afscheid nemen en was alles voorbij.' Ik heb ooit een boekje ingezien waarin een dominee Van den Bosch, een medegevange ne, zich nogal laatdunkend over uw broer uitlaat. Kent U dat? 'Ja, een rotstreek. We zijn er thuis razend over geweest.' Op vleugel C. woont een Indische jongeman, die verloofd is met een Holl. meisje. Maar dat stoute kleine Indoneesje ('t is zo'n slank fijn gebouwd kereltje) is een heel ondeugend jongetje geweest: Foei! Foei! En nu moest het op komst zijnde baby'tje toch een wettige vader hebben. Een poging om daarvoor vrij te krijgen mislukte. Dus moest 't dan maar hier gebeuren. Dominee D.A. van den Bosch, AMC van Lijnden-van den Bosch, Veenman, Wageningen, 1946. U heeft uw broer pas na de oorlog weer gezien? 'Nog één keer heb ik hem kun nen spreken. Zijn vrouw was bevallen, Rawi mocht haar en de baby opzoeken in het zieken huis. Op de terugweg heeft hij zijn bewakers een kop koffie aangeboden in een restaurant op het Spui, ik geloof dat het Woo Ping heette. Van daaruit heeft hij mijn moeder gebeld, die halsoverkop naarWoo Ping is gefietst. Ook mijn zus en ik werden gebeld. Ik had net Duitse les op het VCL [Vrijzinnig Christelijk Lyceum, HK], toen de pedel de klas in kwam. Ik heb nog nooit van mijn leven zo hard gefietst. We hebben daar wat gedronken en gepraat. Op een gegeven moment moest Rawi naar de wc. Eén van de SD-ers ging vooruit en de tweede liep achter Rawi aan, die met een stijf been liep, omdat men een stok in zijn broek had gestopt tegen een vluchtpoging.' Vlak na de oorlog wordt uw broer in één adem genoemd met andere gevangenen Hij is weggevoerd naar Duitsland? 'Ja, op een ochtend is hij naar Duitsland ver voerd, wat ons toen niet is verteld. Ik meen dat er veel later via het Rode Kruis bericht is gekomen dat mijn broer in een strafgevange nis zat in Lüttringhausen, dichtbij Remscheid. Verder zijn er geen brieven geweest, noch ander contact.' 50 Moesson Moesson #11 mei 2011.indd 50 28-04-11 1

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2011 | | pagina 50