gewoon weer lippenstift op
en m'n autootje in'
interview O
Patricia Vlasmar (40) debuteerde vorig jaar met In alles eenzaam, een
harde roman over de misstanden in de jeugdzorg. Ook in haar tweede en
derde boek, een autobiografie over haar leven met een ernstige hartaan-
doening en een thriller gebaseerd op de IRT-affaire, wil ze maatschappelij
ke issues aan de kaak stellen. 'Ik schrijf geëngageerd, vanuit een innerlijke
noodzaak.'
i
Hup
DOOR BREGTJE KNAAP
FOTOGRAFIE AMKE
Vrolijk zwaaiend komt Patricia me tegemoet gelopen op
station Amsterdam Bijlmer Arena. Ik heb niet gelijk in de
gaten dat zij het is, in real life oogt ze anders dan op de
omslag van haar boek. Jeugdiger. Minder serieus dan op
de foto. 'Ik vergat te zeggen dat ik je met m'n Mercedes
kwam halen', knipoogt ze. We lopen naar buiten en
stappen in haar knalrode invalidenautootje. Ze geeft
een dot gas en we zoeven naar haar nieuwbouwap-
partement een paar straten verderop, waar ze met haar
man Jaafar en zoontje Anouar sinds een jaar woont.
Dat droge gevoel voor humor is kenmerkend voor
Patricia. De Vlasman-humor van haar Indische vader,
noemen ze het thuis. Die maakt dat ze altijd zal blijven
lachen, hoe hard en absurd het leven soms ook kan
zijn. En hard en absurd, daar kan Patricia over meepra
ten. Niet alleen vanuit haar professionele ervaringen
bij jeugdzorg - die haar inspireerden tot het schrijven
van haar debuutroman In alles eenzaam - maar ook
privé, vooral door haar ziekte. Want toen haar zorg
verzekeraar een second opinion in Amerika van haar
hartaandoening niet wilde vergoeden, gaf ze zich in
2005 op voor het RTL 4-spelletjesprogramma Win 't
in 't met Carlo Boszhard in de hoop de daarvoor beno
digde 25 duizend euro te winnen. Eén fout antwoord
tijdens de finale maakte dat ze de geldprijs aan haar
neus voorbij zag gaan. De winnaar ging naar EuroDis-
ney. Maar Patricia liet het er niet bij zitten en organi
seerde een benefietconcert voor zichzelf. Ze mailde
heel bekend Nederland en kreeg direct toezeggingen
van Ali B., Di-Rect en Jorgen Raymann. Met het concert,
dat uiteindelijk in de Amsterdamse Heineken Music
Hall plaatsvond in plaats van in het buurthuis, haalde
ze 17 duizend euro op. Niet genoeg, maar dankzij een
anonieme donatie zat ze de week daarop toch in het
vliegtuig naar de VS en kreeg ze er - in weerwil van de
sombere vooruitzichten die de Nederlandse cardiolo
gen haar voorspiegelden - vijf levensjaren bij. Maar nu
de werking van die medicijnen terugloopt en ze sinds
kort onder behandeling is bij de harttransplantatiecar
dioloog, schrijft ze koortsachtig aan haar autobiogra
fie. 'Dat boek moét af.'
Hoe ben je gaan schrijven?
'Pfoe, lang verhaal. Ik werkte dus bij de politie en deed
onderzoek naar jeugdcriminaliteit. Mijn droombaan!
Maar na mijn bevalling in 2002 ging het mis met mijn
gezondheid. Toen kreeg ik mijn eerste kortstondige
hartstilstand. Ik heb een zeldzame, aangeboren hart
afwijking, hypertrofische cardiomyopathie, waardoor
mijn hartspier te dik is. Vanaf mijn dertiende loop ik al
onder controle en slik ik medicijnen. Ik heb lange tijd
eigenlijk alles kunnen doen wat ik wilde zonder me
ergens druk om te maken. Omdat het een ernstige,
erfelijke afwijking is, wist ik altijd wel: voor mij geen
juni 2011 13
Moesson #12 juni 201
1
.indd 13
26-05-11 14:23
