'Toen ik het eerste hoofdstuk af had en het voor mezelf hardop teruglas - zo doe ik dat altijd - zat ik met een dichtgeknepen keel. Wat een vreselijk verhaal' Over Patricia In alles eenzaam schreefje als een aanklacht tegenjeugdzorg. 'Klopt. Voor mijn gevoel heb ik een heel politiek boek geschreven, met een duidelijke boodschap. Ik wilde een statement maken, verpakt in een spannend verhaal. Mijn hoop was dat het boek als instrument zou dienen om de discussie over het functioneren van de huidige jeugdzorg op te starten. Want daar is altijd veel over te doen en er is op dat vlak ook veel voor verbetering vatbaar. Dat heb ik in de periode dat ik daar werkte zelf kunnen constateren. De verhalen en situaties die ik in mijn boek beschrijf, zijn niet uit de lucht gegre pen maar op ware gebeurtenissen gebaseerd. Ik heb echt meegemaakt dat een bont en blauw geslagen, zwaar toegetakelde jongen van 13 vanwege veel te lange wachtlijsten nergens anders ondergebracht kon worden dan bij daklozenopvang. Of dat er misbruik binnen jeugdinstellingen plaatsvond door begeleiders. Dat is schrijnend. Maar wat nog schrijnender is: alle leden van de Tweede Kamer belast met jeugdzorg heb ik een exemplaar van mijn boek toegestuurd om deze kwestie onder de aandacht te brengen. Maar tot nu toe heb ik daarop geen enkele reactie gekregen. Geen enkele reactie, van niemand niet. Dat vind ik zo onbegrijpelijk en bizar. Mijn boodschap wordt gewoon niet opgepikt. Ook door de media niet. Blijkbaar zit de samenleving van nu dus niet op zo'n boodschap te wachten. Dat vind ik zorgwekkend. We leven in zo'n keiharde, oppervlakkige maatschappij. Allemaal vinden we het vreselijk als een ander leed heeft, maar we den ken er niet écht over na. Als ik dan zo'n verhaal voorbij zie komen over een Savannah of een gezin dat om het leven is gekomen terwijl de kinderen al wel bekend waren bij jeugdzorg, dan vind ik dat zulke gemiste kan sen. Dat raakt me echt. Daarom wil ik via mijn boeken graag serieuze issues aan de kaak stellen en schrijf ik met een boodschap. Want ik betreur het hoe bedroe vend weinig maatschappelijk geëngageerde schrijvers er vandaag de dag zijn.' Patricia (1971) studeerde rechten en politicologie en werkte bij het ministerie van Justitie in Amsterdam. Ze specialiseerde zich in jeugdstrafrecht en mediation. Na werkzaam te zijn geweest bij de Raad voor de Kinderbescherming en Bureau Jeugdzorg Amsterdam, deed ze vanaf 2001 als projectleider bij het stafbureau van de korpsleiding van de Utrechtse politie onderzoek naar de harde kern van de jeugdcriminaliteit. Een hartoperatie in 2006 betekende het gedwongen einde van deze carrière en sindsdien houdt Patricia zich fulltime bezig met het schrijven van romans en korte verhalen. In alles eenzaam is haar debuutroman, gebaseerd op haar eigen ervaringen bij de Jeugdreclassering. Ze schreef het om de misstan den en problemen bij Jeugdzorg onder de aandacht te brengen. juni 2011 17 Moesson #12 juni 2011.indd 17

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2011 | | pagina 17