De Havelaar
Over vissers en
onverlaten
Buurtq&itrumi
Voor al uw zee-
en luchtvracht naar
Indonesia
Zeevracht (Door to Door):
160 liter 60,
120 liter 50,
80 liter 40,
60 liter 30,-
(o.a. Java, Sumatra, Kalimantan,
Ambon, enz.)
Bel nu voor onze gratis
ophaaldienst.
Ook handelszendingen mogelijk
voor zakelijke klanten.
Muziek, zang, dans, theater,
markt en Lekker eten
O poirrié's perikelen
www.apshippingexpress.com
kraamhuur (4m.) 35,-
Express
Lodewijk van Deysselstraat 103
1064 HM Amsterdam
020 - 44 71 260
info@apshippingexpress.com
South Sea 7 Sawitri Trio Pagaja
VILT 'Rauwe sprookjes Trisno Budaya
Reena C Sinar Bulan C Markt
'beklimmen Borobudur'
Petje af voor de moedige kreeftenvissers, die
met hun kotters de woeste stormen in de
ijskoude noordelijke wateren trotseren. Maar
gooi de Nijlvissers niet weg. Die weten ook
van wanten.
Laatst waren ze op Discovery: magere, ge
taande kerels die meer hozend dan roeiend
hun wrakke prauwtjes voortbewegen en
zich niet van hun stuk laten brengen door de
moordzuchtige krokodillen en nijlpaarden
om hen heen. En die er terdege van bewust
zijn dat zich in het hoog opgeschoten riet
van de drassige uiterwaarden rivierpiraten
ophouden. Genadeloze, met AK47's bewa
pende onverlaten die onverhoeds door de
ondiepten komen aangestormd om hen van
hun vangst en vaak ook leven te beroven.
Moet je toch even slikken als aan het slot van
zo'n geweldige tv-documentaire een visser
in beeld komt die doodleuk vertelt dat zijn
broer de week ervoor door een vierenhalve
meter lange waterpython is verzwolgen.
Alsof hij het over de postbode heeft, die gis
teren in zijn kuit is gebeten door een hond.
Niet op Discovery, op een ander continent
maar net zo aangrijpend: De drukkende hitte
hield de natuur in een verlammende greep.
Geen zuchtje wind bracht verkoeling en de
enige geluiden die tot de rechtop in zijn
prauwtje staande jongeling en achter hem
zittende maatje doordrongen, waren het
zacht ruisen van de kali en de klokkende roep
van een overvliegende reiger. Op weg om
fruit in te slaan, lieten de twee knapen zich
vlak langs de oever met de stroom meedrij
ven, onderwijl spiedend naar de plekken
waarvan ze wisten dat zich er onverlaten
bevonden. Eenmaal aangekomen bij een
paar fruitbomen, manoeuvreerden ze hun
vaartuigje zodanig onder het overhangende
gebladerte dat ze makkelijk bij het fruit
konden komen én zich in geval van nood snel
uit de voeten konden maken.
Met zijn peddel de takken naar zich toe
buigend, plukte de jongeling de ene vrucht
na de andere en gaf die aan zijn maatje
door. Die ze voor zich op de prauwbodem
legde. Tot een woest gebrul en gestamp
van rennende voeten weerklonk en ze er als
bezetenen roeiend vandoor gingen.
De stenen en scheldwoorden die buurjongen
Joop en mij toen om de oren vlogen, kwamen
van de bediendes van de resident. Of assis
tent-resident, ik weet niet meer precies
welke bobo van het Binnenlands Bestuur
toen in Kota Radja resideerde. Maar hij had
in ieder geval een prachtige, ommuurde
achtertuin en een boel fanatieke bediendes.
Dat weet ik nog goed, want we woonden
vlak naast hem, aan de andere kant van de
weg. En het achter ons huis langs en onder
de weg door stromende zijriviertje van de
kali Atjeh liep in een bijna haakse bocht door
de achtertuin van die Bobo. En daar stonden
een paar manggabomen die bij ons zeer
in trek waren. Tenminste, als de bediendes
hun siësta hielden. Of deden alsof, want
dan was het 'alarm' en maakten we dat we
wegkwamen. Bij de betonnen duiker onder
de weg plat op de buik als het hoog water
was, anders konden we er niet door. We zijn
trouwens nooit gepakt of geraakt. Maar
misschien was dat ook niet de bedoeling van
die bediendes en wilden ze die twee jochies
alleen bang maken, of de toean besar laten
zien hoe waakzaam ze waren. Alhoewel, die
Atjehers waren geen strooplikkers.
Jack Poirrié groeide op in Batoeradja en woont
sinds 1951 in Nederland. Elke maand schrijft
Jack Poirrié in Moesson over zijn perikelen.
juni 2011 29
Douwes Dekkerstraat 2 1053 SX Amsterdam
k.buizer@combiwel.nl tel 020-6890711
bereikbaar met tram 12,13,14, halte E. Wolffstraat,
's zondags vrij parkeren
Moesson #12 juni 2011.indd 29