Proza van Alfred Birney
Mijn vader moet in een van die onrustige
buien van hem zijn geweest, die ik als
kleine jongen nog niet als zodanig on
derkende. Hij nam zelden iemand anders
dan mij mee, de oudste van zijn kinderen.
Hij nam die dag de fiets. Ik denk dat ik al
te groot was om met mijn voeten achter
op in die fietstassen te zitten, anders had
ik onder mijn gympen zijn mariniersdolk
wel gevoeld, onderweg langs het Zuider
park, de lanen af, richting centrum.
verhaal
De koplamp
DOOR ALFRED BIRNEY
ILLUSTRATIE REMONA POORTMAN
