interview Voor haar nieuwste kinderboek Het Muizenhuis schiep Karina Schaapman (51) een ideale, veilige wereld: ze maakte een complete muizenfamilie en bouwde uit sinaasappeldozen en papier maché een muizenhuis met meer dan honderd kamers. Het blijkt haar manier van werken: 'Ik kan nooit alleen schrijven, Door Bregtje Knaap Fotografie Frédérique Vlamings ik moet ook iets m3ken- 'Als klein meisje had ik één boekje: Het Muizenboekvan Clinge Doorenbos. Mijn moeder las het me honderden malen voor, ik kende het uit mijn hoofd. Een fijne jeugdher innering. Toen ik mijn eigen kinderen ging voorlezen, kwam ik het weer tegen. Ik dacht: ooit ga ik die wereld nabouwen. In het echt. Want het boek verbeeldde een wereld die ik als kind al prachtig vond. Maar het kwam er niet van met vier kleine kinderen. Het idee bleef in mijn hoofd. Ik wilde een muizenhuis voor een muizenfamilie bouwen, er foto's van maken en er verhalen bij schrijven. Zo is dit project ontstaan. Drie jaar geleden ben ik begonnen met één sinaasappeldoos van de Albert Heijn. Daarin maakte ik een woon kamer, keuken, slaapkamer en badkamer voor een papa, mama en drie muizenkindjes. Van daaruit is het verder gegroeid: kamers voor nieuwe kindjes, huizen van familiele den, een bakkerij, een kledingzaakje. Ik ben gewoon gaan bouwen en waar het huis te veel naar één kant ging hellen, ben ik weer de andere kant op gegaan, tot ik op een dag het plafond bereikt had. Het is een project van jaren, er zitten uren en uren werk in. Uit wat ik maar gebruiken kon - poppenhuisac- cessoires, rommelmarktspulletjes, papier, stof, hout, klei, bierviltjes, ijsstokjes, lucifer houtjes, knoopjes en fietslampjes - maakte ik de kamers en interieurs. Het Muizenhuis telt nu ruim honderd kamers, trappenhuizen, gangen en buitenruimten. Als bewoners heb ik complete muizenfamilies gemaakt. Het was lang zoeken naar: wat is mooi, wat komt goed over op de foto? Op de foto's in het boek is nooit het hele huis te zien, alleen de kamers. Daardoor ontstaat een aparte wereld, waarvan je niet weet waar die begint of eindigt. Over het kleinste detail in die we reld heb ik nagedacht: van de kleuren die ik in het huis heb gebruikt tot de stof waarvan de muizen gemaakt zijn en de wol van de truitjes die ik voor ze heb gebreid. Terwijl ik bezig was, ontstonden de verhalen voor het boek vanzelf. Voor deel één heb ik nog maar een paar verhalen en een paar kamertjes gebruikt. Er is nog veel meer te vertellen. De bedoeling is dat er elk jaar een nieuw boek verschijnt. Via mijn muizenverhalen en de hoofdpersonen Sam en Julia wil ik kinde ren kennis laten maken met verschillende werelden, ze iets leren en meegeven. En het verhaal loopt altijd goed af, dat vind ik heel belangrijk.' Wat een megaproject... Werk je altijd zo? 'Ja. Bij elk boek dat ik schrijf, maak ik beelden. Daar ben ik nooit mee naar buiten getreden, maar dat is wel hoe ik werk. Ik kan nooit al leen schrijven, ik moet ook iets maken. Soms maak ik een wereld in het klein, zoals bij Het Muizenhuis. Bij mijn boek Zonder moeder heb ik beelden van was en brons gemaakt. Die zijn zo heftig, dat ik er niet makkelijk mee naar buiten treed en ze tot nu toe niet heb willen tentoonstellen. Ik schrijf nu aan het vervolg op Zonder moeder en maak daar levensgrote beelden van textiel bij. Mensen psychologiseren graag dat ik die beelden maak om mijn jeugd of bepaalde gebeurte nissen te herbeleven, maar daar heeft het niets mee te maken. Het is pure vormkracht; zo druk ik me uit.' Wat zijn tot nu toe de reacties op Het Muizenhuis? 'HetMuizenhuis staat hier bij mij thuis aan de Weesperzijde regelmatig voor het raam tentoongesteld. Alle kinderen uit de buurt staan dan tegen de ruit geplakt. En het leuke is: alle volwassenen óók. Daardoor realiseerde ik me: ik heb iets heel leuks gemaakt, dat veel mensen aanspreekt. Op de internationale boekenbeurs in Bologna kreeg mijn uitgever ook alleen maar enthousiaste reacties. Het Muizenhuis gaat internationaal uitgegeven worden - in februari in Frankrijk en momenteel zijn er onderhandelingen gaande met Denemarken, Slovenië, Australië, Japan en Korea. Met Het Muizenhuis wilde ik een wereld creëren van veiligheid en liefde. Zo'n wereld vormt voor kinderen de basis. Als die basis ontbreekt, kan er heel veel misgaan. Eigenlijk is de wereld van Het Muizenhuis de wereld die je ieder kind gunt, waar iedere september 2011 29 De wereld van Karina Schaapman Moesson #3 september 2011.indd 29

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2011 | | pagina 29