ColumnB
Bahasa Belanda
In 1964 wilden mijn oma en opa eigenlijk naar Nederland verhuizen
vanwege de moeilijke sociale en politieke omstandigheden in Indone
sië. Maar Nederland maakte onverwacht een einde aan het repatrië
ringsprogramma en uiteindelijk hadden zij geen andere keus dan in
Indonesië te blijven.
Mijn moeder vertelde dat ze allemaal teleurgesteld waren. Maar toen
mijn moeder in 2009 Nederland bezocht, kon ze helemaal niet tegen
het koude weer. Ze vond Nederland in de zomer een aangenaam
land om te bezoeken, maar ze zou wel twee keer nadenken als haar
gevraagd zou worden om ook tijdens de koude winters in Neder
land te verblijven! Een andere bijkomstigheid is dat de Indonesische
economie in de lift zit. Terwijl Amerika en Europa te kampen hebben
met een financiële crisis, kent Indonesië een economische groei. De
situatie is veel beter dan vroeger en volgens mijn moeder is Indonesië
is een erg geschikt land om zaken te doen.
zonder dat ze zich er bewust van zijn, spreken ze die taal als ze elkaar
ontmoeten of als ze elkaar bellen. Nu ik er over nadenk: misschien is
die kennis van het Nederlands eigenlijk nog wel de enige reden dat
onze familie affiniteit heeft met Nederland.
Taal is één van de belangrijkste factoren voor het behoud van een cul
tuur. Het Nederlands was in Nederlands-Indië een 'intellectuele' taal,
met een beperkt aantal sprekers. Tegenwoordig is Nederlands leren
in Indonesië ongeveer hetzelfde als wanneer een Nederlander Latijn
wil leren; het is een dode taal. Nederlands is veel minder interes
sant dan bijvoorbeeld Engels of Mandarijn. Waarom heb ik toch op
de middelbare school Duits en Japans gekozen? Nederlands leek mij
eenvoudigweg niet nodig. Mijn oma sprak immers ook Indonesisch.
Jaren later, nadat ik besefte dat de Indische cultuur deel uitmaakt van
mijn identiteit, heb ik daar verschrikkelijk spijt van.
(VERTALING: MIKE SIEGERS)
Mijn oma Suze heeft gelukkig nog de gelegenheid gehad om haar zus
Jenny in Nederland te ontmoeten. Dat was in 2001; vijftig jaar lang
hadden ze elkaar niet gezien. Oma was erg blij dat ze de kans kreeg
om het land van haar voorouders te bezoeken. Hoewel haar leven
zich afspeelde binnen de Chinese cultuur, bleef het Nederlands haar
moedertaal, en oma Suze sprak ook Nederlands met mijn opa.
Maar jammer genoeg hebben oma en opa er niet voor gekozen om
het Nederlands door te geven aan hun kinderen. Daarom beheersen
hun vier kinderen de taal niet. Mijn moeder, haar zussen en broer
kunnen wel een eenvoudig gesprek voeren in het Nederlands en vaak
Calvin Michel de Wilde
(Makassar, ig86) woont in Jakarta en
kwam er onlangs achter dat zijn familie Indisch is. Maar wat bete
kent dat nog vandaag de dag in Indonesië? U kunt Calvin Michel
mailen: calvinmichel@gmail.com
oktober 2011 25
23-09-11 12:31
