e
ft
Ox (xv x
'Mijn herinneringen aan kerst beginnen eigenlijk
pas toen we in Amerika woonden'
/w
het jaar 1956
Amsterdam, Slotermeer, 1956
Kerstfeest 1956 in huize Boon. V.l.n.r.
staand: Lilly Boon-van Zele (Lilian Ducelle),
Rogier Boon, achter hem Jan Boon (Tjalie
Robinson) en Pamela Boon. De kleine
Vivian midden vooraan. V.l.n.r. zittend:
Thera Rois (op de rug), Erik Hakker (was
in de kost bij de familie vanwege de
zeevaartschool waar hij studeerde; hij
woonde op zolder), Babs Boon (zij kwam
pas later naar Nederland en ging op
zichzelf wonen in Rotterdam) en David
Edwards van Muijen.
Vivian Boon: 'Van deze tijd in Slotermeer kan
ik me niet veel meer herinneren. Ik was nog
heel erg klein. Mijn herinneringen aan Kerst
beginnen eigenlijk pas toen we in Amerika
woonden. Het was altijd een ontzettend
vrolijke, gezellige tijd met pakjes onder de
boom. Echt het "Merry Christmas-gevoel".
Van huis uit waren wij niet christelijk, dus
onze kerst was lekker Amerikaans en eigen
lijk on-Indisch. Misschien vond ik het daarom
zo leuk, want Indisch betekende voor mij:
geen privacy. Mijn ouders waren altijd druk
met het organiseren van pasar malams en
HISTORISCH BEELDARCHIEF MIGRANTEN, INTERNATIONAAL INSTITUUT VOOR SOCIALE GESCHIEDENIS (AMSTERDAM)
met Tong Tong,er waren altijd mensen over
de vloer. Met kerst waren we dan eindelijk
eens met zijn viertjes. Oud en nieuw stond
eigenlijk meer in het teken van de Indische
tradities. We maakten elk jaar zwartzuur, dat
rook je dan door het hele huis. Die gewoonte
heb ik overgenomen, ik kook het nu nog
steeds op oudejaarsavond. Net als dat ik met
oud en nieuw alle lichten in huis aan doe
en veel vuurwerk afsteek om de geesten te
verjagen. De grootste vuurpijl steek ik af voor
mijn vader. Ik denk dan altijd extra aan hem
en heb het gevoel dat hij even dichtbij is.'
december 2011 41
Moesson #6 december 2011.indd 41
24-11-11 13:40
