Thé Tjong-Khing:
lifestyle
Het is 1956. De 23-jarige Thé Tjong-Khing verlaat huis en haard in Bandung om aan de andere kant van de
wereld een carrière als illustrator na te jagen, in Amsterdam. Ik stel me Thé voor als dappere jongeling met een
rotsvast vertrouwen in eigen kunnen, maar volgens Thé zelf werd hij vooral geplaagd door grote onzekerheid.
'Ik was nergens goed in. Ik kon alleen maar tekenen.' Alles wat Thé kende aan boeken met plaatjes kwam uit
Nederland. 'In mijn beleving was Nederland het Walhalla!' Hij moest wel weg.
'Het lijkt me zo heerlijk
om heel hard te zingen'
Door Tamar Stelling Foto Elsbeth Tijssen Illustraties uit Thé Tjong-King Van strip tot sprookje
In retrospect legde de vier weken durende
overtocht Thé geen windeieren. Vele teken
genres, tekenstijlen en minstens 300 kinder
boeken verder, puilt zijn trofeeënkast uit van
de Gouden Penselen en sleept hij nog altijd
de ene na de andere tekenopdracht binnen.
Thé is nu 78. Sinds september huisvest het
Kinderboekenmuseum in Den Haag de groot
ste tentoonstelling van zijn werk tot nu toe.
En als klap op de vuurpijl kwam dit jaar het
standaardwerk over Thés opmars tot 's lands
meest geliefde kinderboekenillustrator uit:
Thé Tjong-Khing: van strip tot sprookje.
Hoe kwam u eigenlijk 'van wieg tot strip'?
'Het is de bioscoop geweest die mijn teken-
drang triggerde. En dan met name de film
Destry Rides Again, met Marlene Dietrich,
die ik zag toen ik... acht of negen was? Dat
maakte een enorme indruk. Vrouwen rolden
vechtend over de grond, ongekend. Ik tekende
eindeloos vaak scènes uit dit soort Holly
wood-films na. Mijn vader bezat rond die tijd
een bioscoop in Cirebon, dus ik heb er veel
kunnen zien. De eerste tekeningen van mijn
hand zijn naturalistische strips, opeenvolgin
gen van film stills in Oost-Indische inkt.'
Koud in Holland had u al vrij snel een
opdrachtgever aan de haak, Tim Maran.
Beginnersgeluk?
'Wij ontmoetten elkaar op een feestje, hij
vroeg waar ik vandaan kwam en wat ik hier
deed. "Oh, ben je illustrator? Dan mag jij
vanaf nu al mijn boeken illustreren!" Bizar,
hè? Toen dacht ik: ja dat zal wel. Een week
later belde zijn uitgever mij op: "Tim zegt dat
jij al zijn boeken moet illustreren." Ze stuur
den me prompt bergen manuscripten op. Ik
sprong in het diepe! Tim gaf mij een enorme
kans. Je kunt een uitgeverij niet binnenwan
delen met de vraag: heb je werk voor me?
Dat krijg je niet zomaar. Daarbij kon ik nog
niet zoveel, ik kwam rechtstreeks uit Indone
sië. Aldoende leerde ik het vak, met die boe
ken van Tim Maran. Hij was mijn tegenpool,
heel impulsief en voortvarend, zag nooit be
ren op de weg. Hij heeft nog gevochten naast
Westerling, hij adoreerde Westerling. En hij
maakte allemaal illegale nachttochten naar
Singapore. Hij schreef jongensverhalen en hij
leefde ook dat soort verhalen. Het was een
uiterst aardige, avontuurlijke kerel. Van zo
iemand is het te verwachten dat hij iemand
ontmoet op een feest en zonder één streep
januari 2012 27
