waarschijnlijk nog in Nederland wonen. Zij hebben geen idee dat hun Indonesische familie zo stilletjes aan wereldberoemd aan het worden is. De Sjamsuddins zelf kunnen hun eigen beroemdheid nauwelijks bevat ten. Dat hij en zijn familie overal meer dan levensgroot op het witte doek te zien zijn, wuift Bakti dan ook weg. Rumidjah glundert verlegen. Ze horen wel het een en ander, maar Bakti snapt nog steeds niet wat men sen nu precies zo interessant vinden aan hun leven. 'Hoe ik eet, waar ik heen ga en wat ik doe is toch niet bijzonder?' Dat vinden som mige mensen wel, probeer ik, maar hij schudt nog maar eens zijn hoofd. Als het begint te schemeren is ons gesprek ten einde. Bakti biedt aan me een stuk op weg te brengen. Lopend door het kleine en kleurige Rawah Tengah trekt het leven in al zijn facetten voorbij. Ik denk aan de vele uren film die Leonard hier in de deze straten schoot. De films die hij ermee maakte laten de grote tegenstellingen van het hedendaag se Indonesië zien: traditie en toekomst, reli gie en democratie, schoonheid en armoede. slaat ze haar ogen neer. Toch is er goede hoop dat ze beter wordt, want met een deel van het prijzengeld dat Stand van de Sterren binnenhaalt, besloten de filmmakers om Sri te helpen. Met hun steun kan zij nu de be handeling krijgen die ze nodig heeft. Leonard was in januari terug in Jakarta om de familie te helpen de juiste artsen en behandeling te vinden. Na zoveel jaar is er meer dan een vriend schap tussen beide families ontstaan. Families met een gedeelde geschiedenis, want ook de familie Sjamsuddin heeft Indische wortels. De man van Rumidjah was van Europese afkomst. Een Indo. In de rafelige fotoboeken in de kast staan nog een aantal foto's van hem. Hendrik Becker was naar Indonesische maatstaven vrij lang: een reus ten opzichte van zijn vrouw, de kleine Rumidjah. Hoewel Bakti zelf beweert dat zijn vader een Duitser was, moet hij volgens producent en co-scenarist Hetty Naaijkens van Nederlandse afkomst zijn geweest. Zijn oorspronkelijke naam, Hendrik Becker, klinkt misschien Duits, maar komt ook in Neder land voor. In ieder geval was hij een Indo Europeaan in Indië, die net als vele anderen na de onafhankelijkheid van Indonesië een onmogelijke keuze moest maken: werd hij Indonesiër of koos hij voor Nederland? Zijn hele Indische familie vertrok, maar hij bleef. Hij werd warga negara en veranderde zijn naam in Marwan Sjamsuddin. De familie Becker en nazaten moeten nu Na een tijdje lopen stoppen we bij iets wat op een verlaten supermarkt lijkt. De avond valt. 'Ik wil je nog even wat laten zien', zegt Bakti. Hij snelt voor me uit de trap op en als ik eenmaal boven ben, kom ik in een sche merige ruimte terecht. De sigarettenrook kringelt door de ruimte, waar overal mannen zwijgend rijen flessen inspecteren die in gammele houten kasten staan. Uiteindelijk vind ik Bakti terug, hurkend voor een kast. Nu ik beter kijk, zie ik dat er in elke fles iets rondzwemt. Grijnzend wijst hij op een van de flessen uit de rij, van waaruit een grote, sier lijke vis me aankijkt. 'Dit is een van de beste vechtvissen hier', zegt Bakti, wijzend op het label met cijfers. 'Hij heeft al veel wedstrijden gewonnen. Wil je misschien een wedden schap afsluiten?' O 42 Moesson Moesson #8 februari 2012.indd 42 4®+ 26-01-12 15:02

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2012 | | pagina 42