Column
Ricky Risolles
Wsolfe*
Aduh! Aduh, aduh-duh. Met mijn laatsten
krachten, lel ik desen woorden op papier
voor Moesson, want op momèn dat ik desen
column srijf, ben ik hartstikken sakit... ofwel
ziek.
En ondanks 70 percent van de Hollandsche
bevolking ook ziek is, ken ik jou sèggen, als
dese Indo sakit. dan is hij ook èg SIE-lug
ziek. (Overigens heb ik mij laten influis'tren,
dat ik hierin niet veel scheel van de gemid
delde Indische fèn.)
Anyway kronk'len, ijlen, sweeten en kreunen.
Als een slap plakje kwee lapis onder een
flinke stapel keukenrol, lig ik hier bedolven
onder mijn dikken 4 seizoenen dekbed. Flin-
ken hoesbuien vanuit mijn keel, die vergezeld
worden door een dikken laag bittere stroop
susu. Geen oepil te bekennen in dese Solo
rivier, die haar weg door de opening van mijn
neus maar al te goed heef gevonden. Geen
fut, geen pit, geen sin.
Met als gefolg. mijn optreeën cancel, mijn
RickyTV opnames cancel, mijn dinnerdate
met een mooien dochter van een lieve dame
die ik had onmoet op een pasar - wilde ik
overigens door laten gaan, maar na een
foto van mij te hebben gesien in huidigen
Moesson #10 april 2012.indd 11
toestand - cancel! Dit is by far, de ergsten
verkoudheid effer.
Maar enfin, hier lig ik dus. zielig alleen in
een stille rumah en alleen in mijn bed, waar
het bantal-aroma van inmiddels 2 weken
sielug-sijn overheerst. Mijn bed, waarin ik
niks meer kèn! Ademen door mijn neus kèn-
niet en als ik ga ademen door mijn mond,
dan krijg ik kriebel in mijn keel en kan ik niet
stoppen met hoesten. Astaga!! Wah tog. Soo
kassian ik. Wat kèn ik doen?!
Ik weet zeker, dat als ik één van mijn lieven
zussen bel en haar vertel hoe sakit ik ben, se
meteen to de rescue kom! Zij sal dan eau de
cologne doen op een zakdoek en sèggen dah
ik desen diep moet insnuiven. Of mijn gesig
2 uur lang boven een pan met kokend water
laten stomen, terwijl se sorgsaam over mijn
rug aai. Of gewoon keihard kerok, uweetwel,
met een muntje of deksel van het potje hard
over mijn rug schrapen tot rooiens aan toe.
Of zal se mij insmeren met obat matjan, mij
dik inpakken met een schone deken en mij
in slaap sussen terwijl se op de achtergrond
zachtjes Bengawan Solo neuriet.
Dan hoor ik je sèggen: 'Nou Ricky, waar wag
je dan op?!'
(Lihat nu mijn latest track 'Ik wil Ricky Risolles'
Ricky TV op YouTube en als je wil, je kèn mij
toevoegen op Facebook!!)
april 2012 11
29-03-12 15:00
Iejah. Het klink goed en om eerluk te sijn, ik
zou wel willen, maar dan moet ik helemaal
mijn deken van mij afleggen. daarna met al
mijn kracht uit bed kruipen. opstaan. mijn
sloffen aan doen anders worden mijn kaki's
koud. helemaal naar de woonkamer toe
jalan. mijn telefoon pakken. haar num
mer intoetsen. en. en. ach, sudah lamaar.
Geen kracht meer. Ik wag wel tot het weer
overgaat.
Tot folgende maand.
Sampai jump-uchkuch-mpa lagi,
