Schrijfster Ayu Utami: 'Mededogen is het eerste slachtoffer van angst' 0 indonesië Ayu Utami (1968) wordt gezien als de belangrijkste schrijfster van Indonesië. Ze is een van de gezichten van de generatie kunstenaars die opkwam na de val van Soeharto in 1998. Haar vuistdikke derde roman Het getal Fu verscheen onlangs in een Nederlandse vertaling. Net als haar eerdere romans geeft het boek een beeld van het veranderende culturele en politieke landschap in Indonesië. Een roman over mededogen, dogma's en dialoog. door Sjors Bos fotografie Writers Unlimited Het getal Fu gaat over twee vrienden Parang Jati en Sandi Yuda die samen regelmatig bergbeklimmen. Tijdens deze klimtochten krijgt Yuda regelmatig bezoek van een geest die hem een mysterieus getal toefluistert: Fu. De inspiratie om een boek te schrijven over alpinisme komt van Ayu Utami's levens partner fotograaf Erik Prasetya. 'Erik was vroeger een fervent bergbeklimmer. Nadat zijn beste vriend verongelukte tijdens een klim, heeft hij 14 jaar niet meer geklommen. Toen we elkaar net ontmoetten had ik nog nooit geklommen en Erik klom dus niet meer. Maar hij bleef me maar verhalen vertellen over bergbeklimmen. Zoveel zelfs dat ik maar besloot te leren klimmen... en er een roman over te schrijven.' Het schrijven van Het getal Fu duurde uitein delijk vierenhalf jaar. Volgens Utami haar las tigste boek om te schrijven: 'Ik wilde zoveel vertellen zonder dat het ten koste ging van de structuur van het verhaal. Het is moeilijk om een simpele structuur te vinden voor een complex verhaal. Wat dat betreft heeft schrij ven veel gemeen met bergbeklimmen. Een goede klimmer klimt schoon. Dit houdt in dat hij een natuurlijke weg naar boven vindt, zonder de stenen te beschadigen. Wanneer ik schrijf, probeer ik volgens hetzelfde principe te werken. Als het op een bepaalde manier niet lukt, dan moet ik het niet gaan forceren, 20 Moesson maar op zoek gaan naar een andere manier om mijn verhaal te vertellen. Als ik dat niet doe, wordt het krampachtig en breng ik het verhaal schade toe.' Macht in plaats van dialoog De moderne maatschappij is er volgens Uta mi op gericht de natuur en elkaar te bedwin gen en te veroveren. En dat leidt tot weinig goeds: 'In plaats van dat we de dialoog met de natuur aangaan, verkrachten we haar. Het moderne leven en de technologie die daarbij hoort is de grootste vernietiger van de natuur. De snelle opwarming van de aarde de laatste jaren is daar het zichtbare bewijs van. De moderne mens wordt niet meer opgevoed om in harmonie te leven met de natuur. In tegendeel, we worden opgevoed om haar te veroveren. We worden geacht de natuur onze macht op te leggen. Neem nou Indonesië, ik word er verdrietig van als ik zie hoe mensen met een warm tropisch klimaat omgaan. Mensen installeren een aircondi tioner om elk gewenst moment van de dag hun huizen te kunnen koelen. Ze verkiezen de muggenspiraal boven de klamboe. Deze manier van leven geeft een enorme ecologi sche voetafdruk. En dat geldt niet alleen voor Indonesië, dat geldt voor heel de wereld.' In 2008 begon Utami samen met radiosta tion Green Radio FM een initiatief om 5 hec tare bomen te planten rond Gunung Gede op West-Java. 'Toen ik de berg beklom, zag ik de gronderosie. Behalve erover schrijven, wilde ik ook iets concreets doen. Door bomen te planten hopen we in elk geval de erosie rond Gunung Gede te stoppen. 'De natuur is een prooi geworden voor de lusten van hebberige mannen. De bergen worden ontgonnen om de gesteenten en mineralen die ze rijk zijn te kunnen verkopen. Bossen worden ontgonnen om maar aan de vraag naar hout te kunnen voldoen. Geld is de enige overweging. De na tuur doet er niet meer toe.' Respect voor de natuur De traditionele manier waarop vroeger op Java de bergen, bossen en het water werden vereerd, en de onzichtbare geesten die ermee gepaard gingen vindt Ayu Utami zo slecht niet. 'Mensen brachten offers aan de geesten die in de natuur huisden. Het respect dat mensen voor die geesten hadden, zorgde tegelijkertijd voor een groot respect voor de natuur. Die spiritualiteit, dat respect voor de natuur en onzichtbare geesten is aan het verdwijnen. Mensen doen het vaak af als onwetendheid en bijgeloof.' Religie en spiritualiteit De paradox is dat religie en spiritualiteit tegenwoordig belangrijke thema's zijn. Mis schien wel meer dan ooit tevoren. Moesson #11 mei 2012.indd 20 26-04-12 17:34

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2012 | | pagina 20