Het jaar 1962 Zke (^andy 3£idó Hotel Slotania Eind jaren vijftig, begin jaren zestig van de vorige eeuw speelden de eerste rockbandjes ieder weekend in de Am sterdamse uitgaanscentra. In de vele café's op de beruchte Zeedijk bijvoorbeeld. Net als in Den Haag en Rotterdam was de Indische inbreng overheersend. En menig bandlid en bezoeker woonde in of vlakbij de nieuwe wijken Slotervaart en Slotermeer, waar in Hotel Slotania regelmatig Indische dansfeesten werden gehouden. Met deelname van de lokale helden uiteraard. Hoe keken de Nederlanders tegen die 'wilde' Indische jeugd aan, hoe komt het dat de Indo's en Ambone zen zo hip waren; was er thuis sprake van een generatiekloof; leverde het spelen in de café's nog wat op (naast drank en vrouwen); waarom zijn ze niet beroemd geworden; sterker, waarom weet niemand iets van die Amsterdamse pioniers; en alsjeblieft, vertel nog eens van Duitsland en The Beatles! Herman Keppy haalt het obscure 'The Mokum Slop' van The Hondo Rockers onder het stof vandaan, net als 'The Big Ad venture' van The Black Arrows en 'I'm Gonna Knock On Your Door' van The Candy Kids. Voor meer info over het project van Herman Keppy: www.hermankeppy.com In Nederland mochten we optreden in de Rudy Carell Show. Na de show ben je eventjes bekend in de buurt. Er kwamen mensen in de straat die aanbelden voor een handtekening en er werden ook veel brieven bezorgd. Daaropvolgend zijn we een aantal keer in Duitsland geweest voor tv-optredens. Voor ons jongetjes was dat een paar dagen uit. We kwamen in München voor de Tom Manders show en in hetzelfde programma trad ook Ria Valk op. In die periode ontmoetten we al die sterren: The Blue Diamonds, Anneke Grönloh, Johnny Lion en Rob de Nijs. En in de beginperiode, toen mijn broertje en ik net dat plaatje hadden opgenomen, trokken we ook op met Jan Akkerman. Ik weet nog dat we ergens optraden, begeleid door The Strangers, hij zou ook optreden met zijn band, de Real Cellar Boys. The Strangers waren waarschijnlijk de eerst band in Nederland waarvan de gitarist, Gerard Tubbergen een Fender Stratocaster bezat. Die was speciaal voor hem in Amerika besteld. Jan Akkerman keek zijn ogen uit. Mijn broer en ik trokken uiteraard veel met elkaar op, maar dat ging altijd goed. Toen we wat verder kwamen, zong mijn broer altijd de eerste stem of de solo. Vond ik helemaal niet erg om tweede stem te zijn. Aan de andere kant, toen we echt in een band begonnen te spelen, werd ik de sologitarist en hij de slaggitarist. Daar hebben we geen ruzie over gehad, zelfs geen discussie van 'ik wil dat doen en jij moet dat'. We pasten gewoon goed bij elkaar. Mijn ouders waren trots op ons. Mijn moeder maakte de kleding, je weet wel, glimmende jasjes en zo. Mijn vader was onze manager. Toen we in 1962 die shows in Duitsland deden op televisie, kregen we voor één liedje zingen tweeduizend mark. Dat was veel geld en werd contant uitbetaald. Dan staken die twee kleine jongetjes dat geld in hun zak en vlogen terug naar Nederland. Wat ook mooi was, was dat als we een plaatje hadden gemaakt (in 1961 één, in 1962 tien en in 1963 één - HK) en die was geperst en uit gebracht, dan gingen we echt naar de platenzaak om te kijken of-ie er al lag. Zo leuk. Vraag me niet hoeveel platen we hebben verkocht. Kennelijk werden ze ook gepromoot in het buitenland, want op een gegeven moment hadden we een fanclub in Hong Kong. We hebben zelfs een rolletje gehad in een muziekfilm in Oostenrijk met Rocco Granata in de hoofdrol. We zingen in een scène die zich afspeelt in een bus die door Oostenrijk rijdt.' Het eerste singletje was 'Kili Watch' met op de b-kant 'Somebody Stole My Gal'. Ons bekendste plaatje was 'I'm gonna knock on your door'. Het is in dezelfde tijd ook opgenomen door de Amerikaanse kindacteur Eddie Hodges. Het verhaal gaat dat hij het aanvanke lijk niet wilde opnemen. Helaas deed hij het toch en het werd een wereldhit voor hem. Jammer, want anders hadden wij misschien die wereldhit gehad. De hoogtijdagen van de Indische popbandjes en solo-acts liggen wel licht in 1962. De rockscene in Amsterdam, Den Haag en Rotterdam wordt gedomineerd door Indische bands. De Tielman Brothers spelen op de toppen van hun kunnen in Duitsland. 'Paradiso' van Anneke Grönloh, dat jaar uitgebracht, haalt de platinastatus en The Blue Dia- 42 Moesson Moesson #12 juni 2012.indd 42 24-05-12 22:20

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2012 | | pagina 42