Xander dfe Buisonjé
""Tndische
kinderboeken
Repatrianten
ON THE COVER OF THE MOESSON
'Tot mijn zestiende, zeventiende werd ik nog
wel uitgescholden vanwege mijn huidskleur.
Maar ik ben een optimistisch mens, ik ging
daar niet echt onder gebukt. Wat wel altijd
is gebleven, is het gevoel dat je nergens echt
thuishoort. Soms heb ik dat nog wel eens en
het zal nooit overgaan.'
Anneke Grönloh (mei 2002)
'Mijn moeder is vroeger op school gepest. Ze
was het enige donkere meisje in de klas. Ze
werd "pinda pinda" genoemd. Mij noemden
ze op school ook zo, maar ik vond dat nooit
zo erg. Ik zag het meer als koosnaampje dan
als scheldwoord.'
Nada van Nie (mei 2007)
'Ik ben niet met de boot meegekomen, zoals
mijn moeder, mijn vrouw, mijn schoonmoe
der. Maar we weten allemaal wat het is
om als vreemdeling te worden behandeld.
Nederland gaat er prat op dat het zo tolerant
is. En misschien is dat ook zo in vergelijking
met andere landen, maar dat betekent niet
dat de mensen hier tolerant zijn.'
San Fu Maltha (juni, 2009)
'Wat wij in Nederland tolerantie noemen, is
eigenlijk onverschilligheid.'
Laurens Jan Brinkhorst (juni 2005)
'Mijn moeder was Indisch. Toch heb ik weinig
met mijn Indische achtergrond, behalve dat
ik het eten heel lekker vind. Mijn moeder
overleed in 1986, ik was toen zeven jaar. In
één klap was mijn pindakant weg.'
Tim Oliehoek (oktober 2005)
'Ze zeggen wel dat hoe ouder je wordt, hoe
meer je behoefte hebt om op de plek te zijn
waar je vandaan komt. Ik heb me daar lange
tijd nauwelijks mee bezig gehouden. Maar
zo voel ik het nu wel. Ik was een beetje weg
gedreven van mijn eigen cultuur.'
Riem de Wolff (augustus, 2009)
'Meer en meer merk ik dat mijn roots be
langrijk voor me zijn. Mijn opa vertelt altijd
prachtige verhalen over Indië, dat hij als kind
op een olifant reed en zo. Vroeger vond ik dat
alleen mooie verhalen, maar nu pas dringt
het tot mij door dat die verhalen ook een
stukje van mij zijn, dat ik daar deels vandaan
kom. Het is voor mij een soort puzzelstukje
dat nu steeds meer op zijn plek valt.'
Esmée de la Bretonière (september 2008)
'Toen ik in Indonesië was, was ik wel een
beetje teleurgesteld in het Indonesische
eten. Sommige gerechten die je hier in elke
toko kan kopen, kan je daar soms niet krijgen.
En als het er wel is, is het lang niet altijd zo
lekker als hier.'
Xander de Buisonjé (juli, 2003)
juli 2012 11
29-06-12 11:22
'Vorig jaar september was een symposium
in Nijmegen. Ik zat er bij Wim Brands, met
Eveline Stoel - een nieuwkomer - Wim
Willems en Lizzy van Leeuwen. Komen ze
weer met "de zwijgende vader" aanzetten.
Moet ik dan als Alfred Birney voor de 500ste
keer daarin meegaan? Mijn vader die zweeg
nooit! Die had het elke dag over de oorlog,
elke dag. Hield ie z'n smoel maar eens. En als
z'n vrienden kwamen spaken ze, half Maleis,
half Hollands, alleen maar daar over. Er werd
helemaal niet gezwegen. Nee, Indo's móes
ten hun smoel houden.'
Alfred Birney (april 2011)
Moesson #1 juli 2012.indd 11
'Ik merk dat Indië iets is waar je niet van los
komt. Toen ik in Parijs ging wonen, heb ik aan
de Sorbonne lesgegeven aan studenten. Ik
behandelde migrantenliteratuur van Franse
en Nederlandse Noord-Afrikanen en onze
eigen "Indische schrijvers". We kwamen tot
de ontdekking dat de literatuur van Franse
tweede-generatie migranten uit Noord-Afri-
ka overeenkomsten kent met de boeken van
onze tweede-generatie Indische schrijvers.
Het is allemaal niet zo uniek als je denkt. In
Nederland hebben we erg de neiging om
naar kleur te kijken. Of je wel echt Indisch
bent. Het gaat natuurlijk om de ervaring. Als
je opgevoed bent in een huis vol repatri
anten, opgevoed bent met een bepaalde
mentaliteit, dan ben je het ook. Laten we Blut
und Boden er alsjeblieft buiten laten.'
Adriaan van Dis (maart 2012)
fnoët zichz jf^kjieuw bewijzen
Mee op vakantie:
vertellen over hun ervaringen
