'We zijn nog steeds Indo' waarvan de man drie jaar in Indië dienst heeft gedaan als militair. Moesson is voor het echtpaar Beekveld een verbinding met Indië, met vroeger. 'We zijn nog steeds Indo', zegt Jules. Henny vindt vooral de artikelen over het oude Indië en hoe de eerste generatie deze tijd heeft ervaren, interessant. Ook moet ze erg lachen om Jack Poirrié. Bij het lezen van artikelen over jongeren is ze vaak aangenaam verrast: 'Oh, is die ook Indisch?' Het leuke vindt ze dat ze in Moesson dan leest over hun Indische achtergrond. De drie dochters van de familie Beekveld hebben geen abonnement. Henny denkt dat dit komt doordat er eigenlijk geen banden meer zijn met Indonesië. 'Indische cultuur heeft geen invloed op hun dagelijkse leven, maar de rijsttafel wel,' zegt ze lachend. Ook de Nederlandse schoonzoons vinden Indisch eten heerlijk. Het echtpaar Beekveld is trots dat er na bijna 60 jaar een 1.000ste editie verschijnt. 'Hope lijk blijft onze cultuur nog lang bestaan.' Henny Beekveld (1930) komt uit Djokja en Jules Beekveld (1927) uit Solo. Ze hebben elkaar leren kennen in de bergen van Kali Oerang. Daar verhuurde de oma van Jules bungalows. De oma van Henny huurde een van de bungalows en zij mocht dan mee. De kinderen speelden met elkaar en zo leerde het echtpaar elkaar op jonge leeftijd kennen Later, in Nederland, zochten ze elkaar weer op en trouwden in 1955. Als 'de Moesson' op de mat ligt wordt hij allereerst uitgeplozen door Jules. Daarna is Henny aan de beurt en dan wordt het blad doorgegeven aan de bu ren. Een Hollands echtpaar weliswaar, maar juli 2012 25 Moesson #1 juli 2012.indd 25 {S} 29-06-12 11:24

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2012 | | pagina 25