'We zijn nog steeds Indo'
waarvan de man drie jaar in Indië dienst
heeft gedaan als militair.
Moesson is voor het echtpaar Beekveld een
verbinding met Indië, met vroeger. 'We zijn
nog steeds Indo', zegt Jules. Henny vindt
vooral de artikelen over het oude Indië en
hoe de eerste generatie deze tijd heeft
ervaren, interessant. Ook moet ze erg lachen
om Jack Poirrié. Bij het lezen van artikelen
over jongeren is ze vaak aangenaam verrast:
'Oh, is die ook Indisch?' Het leuke vindt ze dat
ze in Moesson dan leest over hun Indische
achtergrond.
De drie dochters van de familie Beekveld
hebben geen abonnement. Henny denkt dat
dit komt doordat er eigenlijk geen banden
meer zijn met Indonesië. 'Indische cultuur
heeft geen invloed op hun dagelijkse leven,
maar de rijsttafel wel,' zegt ze lachend. Ook
de Nederlandse schoonzoons vinden Indisch
eten heerlijk.
Het echtpaar Beekveld is trots dat er na bijna
60 jaar een 1.000ste editie verschijnt. 'Hope
lijk blijft onze cultuur nog lang bestaan.'
Henny Beekveld (1930) komt uit Djokja en
Jules Beekveld (1927) uit Solo. Ze hebben
elkaar leren kennen in de bergen van Kali
Oerang. Daar verhuurde de oma van Jules
bungalows. De oma van Henny huurde een
van de bungalows en zij mocht dan mee. De
kinderen speelden met elkaar en zo leerde
het echtpaar elkaar op jonge leeftijd kennen
Later, in Nederland, zochten ze elkaar weer
op en trouwden in 1955. Als 'de Moesson' op
de mat ligt wordt hij allereerst uitgeplozen
door Jules. Daarna is Henny aan de beurt en
dan wordt het blad doorgegeven aan de bu
ren. Een Hollands echtpaar weliswaar, maar
juli 2012 25
Moesson #1 juli 2012.indd 25 {S} 29-06-12 11:24