'Ik zou het abonnement nooit opzeggen'
IK BEN INDO IK BLIJF
Geboren in Cheribon in 1928 is Henk van
Bronckhorst tijdens zijn leven heel wat keren
verhuisd. Op zijn tweede jaar verhuisde hij
met zijn familie naar Djokjakarta. Tijdens de
Japanse bezetting is hij niet geïnterneerd,
wel tijdens de Bersiap. Daarna heeft hij in
Soerabaja de hbs afgemaakt en is hij gaan
werken bij de BPM. Hij trouwde in 1950 op
Sumatra met Mignon Donk, roepnaam Zus,
en kreeg een administratieve functie in ach
tereenvolgens Padang, Palembang en Medan.
Het echtpaar kreeg in deze drie plaatsen
drie kinderen, en hun vierde in Nederland. In
Nederland werd het gezin in 1960 opgevan
gen door de vader van Mignon in Hendrik Ido
Ambacht. Na zes maanden kreeg Henk een
baan in Rotterdam en een huis in Hoogvliet.
Daar woont hij nu nog steeds. Zijn vrouw en
enige dochter zijn inmiddels overleden.
Henks schoonvader was vanaf 1958 Tong
Tong-abonnee, maar overleed kort daarop.
Het echtpaar Van Bronckhorst nam toen het
abonnement over. Henk had vooral behoefte
aan contact met Indische mensen en de ver
halen van vroeger: 'Mijn hart gaat nog steeds
uit naar Indonesië.'
Henk houdt vooral van de stukken die gaan
over het oude Indië en de steden van vroeger.
Ook de rubriek van de schoolfoto vindt hij
interessant om te lezen, omdat je 'het zelf
meegemaakt hebt'. Zijn vrouw herkende
zichzelf eens terug op een oude schoolfoto
van een school uit Malang.
De zoons Van Bronckhorst hebben ook een
band met de Indische cultuur, ze bezoeken
samen pasars, en aan de hand van etenswaar
en vruchten zoals doerian vertelt Henk ver
halen. Zodat ze weten hoe het vroeger was.
Alle zoons lezen Moesson als ze op bezoek
zijn, en regelmatig wordt een Moesson mee
naar huis genomen.
Misschien geeft Henk van Bronckhorst het
abonnement over op zijn oudste zoon. 'Maar
zolang ik leef blijf ik lid van Moesson. Ik zou
het abonnement nooit opzeggen.'
26 Moesson - ioooste nummer
Moesson #1 juli 2012.indd 26 29-06-12 11:24
