Neo-Indorockband Tjendol Sunrise bestaat alweer 8 jaar en onlangs ver scheen hun vierde cd Midtempo Dulu. De vier fab forty fellars lieten zich inspireren door de laid back muziek die ze graag luisteren tijdens hun donkere middernachtelijke terugritten na spetterende gigs: midtempo evergreens van eind jaren vijftig, begin jaren zestig. Over Midtempo Dulu: Over Amerika: TJENDOL SUNRISE Brown eyed handsome men Door Marjolein van Asdonck fotografi Jeffrey Bult Het gaat goed met Tjendol Sunrise. Na vier cd's, het wachtmuziekje op Moessons tele- foonbeantwoorder, tientallen optredens, hun optreden op Moessons 1.000ste editie-feest, twee videoclips, en nieuwe drummer Jean Paul Goossens, lonkt nu een transatlantisch avontuur. Amerika! It's all happening. Hoe is jullie nieuwe cd Midtempo Dulu tot stand gekomen? Marc: 'Ons oorspronkelijke plan was: we gaan weer terug naar de basis met de nieuwe be zetting: ik op akoestisch gitaar, Willy op con trabas, Patrick op elektrisch gitaar en onze nieuwe aanwinst Jean Paul op drums. Even ouderwets rocken. Maar toen schreven we het nummer "Kota Lama" - over mijn vaders terugkeer naar zijn geboortestad Semarang - en dachten: als we nu een cd uitbrengen met wat meer laid back nummers? Iets voor als je 's avonds naar huis rijdt. En hij loopt als een tierelier. Dat verbaasde ons eerst een beetje. Voor onze fans is het namelijk iets heel anders dan de Tjendol Sunrise die ze gewend zijn.' Willy: 'Maar ze zeggen ook: We herkennen Tjendol Sunrise erin. Dan heb je het goed gedaan.' Patrick: 'Mijn entertainment vroeger was dat ik tjekte wat mijn ouders of andere familie voor platen hadden. En die platen draaide ik. En daar ken ik al die liedjes van, dus niet specifiek één muzieksoort, maar een bonte verzameling. Ballads van de Blue Diamonds, Jim Reeves... of wat al die Indo's allemaal wel niet leuk vonden vroeger. Op de een of andere manier heb ik al die muziek toch meegekregen. Op Midtempo Dulu staan liedjes die we nog steeds mooi vinden, die nog steeds recht overeind staan. Bijvoorbeeld The Everly Brothers, hun muziek zit gewoon in m'n genen.' Wat is jullie favoriete nummer op Midtempo Dulu? Marc: 'Mijn favoriete nummer op Midtempo Dulu is "True love ways". Het is een mooi gespeeld, mooi gezongen, mooi Buddy Holly liedje.' Willy: '"A sentimental blues" vind ik heel leuk. Met dat oude mono-geluid.' Patrick: '"Crying in the rain" vind ik m'n hele leven al mooi, "True love ways" vind ik ook m'n hele leven al mooi. Ik hoorde het 'n keer in Londen in de musical The Buddy Holly Story: kippenvel. En "Wonderful land", ik hield ontzettend van de Shadows.' Marc: 'Je mocht er maar één kiezen, Patrick.' Sinds kort zijn jullie cd's ook in Amerika verkrijgbaar. Marc: 'Ons Amerika-avontuur gaat binnen kort helemaal losbarsten. Jamboe Entertain ment geeft er onze cd's uit. Ze zijn begonnen met 21st Century Rock, die we met Andy Tielman gemaakt hebben. Ze dachten dat die vooral interessant zou zijn voor de Indische gemeenschap aldaar. There's always tomor row zou dan weer interessanter zijn voor de jongere Indo's. Omdat wij natuurlijk ook, eh, jonge Indo's zijn.' Ik dacht dat jullie al echte 'Travelin' men' waren geworden. Willy: 'Wel door heel Nederland. We komen juli 2012 31 Moesson #1 juli 2012.indd 31 29-06-12 11:25

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2012 | | pagina 31