m TJENDOL SUNRISE net terug uit Rotterdam! En Amersfoort. En 's-Gravesande...' Marc: 'Jamboe Entertainment is in Ame rika druk in de weer met sponsors om ons daarheen te halen. Directeur Roy Doeve gaat met onze cd's alle evenementen af die er zijn. Hij heeft een grote luister-booth gemaakt en diegenen die luisteren, kopen ook. Andy's cd loopt iets beter, maar There's Always Tomor row wordt ook goed verkocht. Onze videoclip van "Nothing Left of Yesterday" wordt voor de promotie gebruikt. Roy probeert de filmin dustrie ook te interesseren voor onze muziek dus. wie weet. Het is een spannende tijd.' Patrick: 'En dan ook nog eens in Californië, waar veel van mijn favoriete muziek vandaan komt.' Over de norm: In het Moesson-interview van 2008 staat dat Tjendol Sunrise is opgericht uit onvrede met de manier waarop rock-'n-roll werd gespeeld, onder meer op pasars. Rock-'n-roll miste de kenmerkende energie en drive. Is jullie kruistocht geslaagd? Marc: 'Ik denk het wel. De jongere genera tie neemt geen genoegen meer met dat gezapige.' Jullie bepalen de norm? Willy: Dat hoop ik wel. Er wordt wel gezegd: "Tjendol Sunrise is niet meer weg te denken". Dat betekent dat onze kwaliteitseisen de standaard worden. We hebben ook geen vaste setlist. Onze optredens zijn geen tape die je afdraait of zo.' Marc: 'Je hebt gerenommeerde bands die met een lessenaar op het podium staan, de tekst opzingen. Daar zul je ons nooit op betrappen. Als je er staat, moet je gewoon je ding doen. En contact met het publiek hebben.' Patrick: 'En die liedjes vinden we meestal zo leuk dat we ze ook uit ons hoofd kennen.' Willy: 'Als een koortje niet loopt, dan zingen we een liedje niet live. Alles moet kloppen. En dan pas laat je het horen en dan lijkt het misschien wél makkelijk.' Over pasars: Sinds december vorig jaar spelen jullie ook op pasars door het land. Hoe bevalt dat? Marc: 'Het was wel even wennen de eerste keer, een heel klein podium, heel gammel. Buiten de Tong Tong Fair om werden we eigenlijk niet gevraagd. Maar nu hebben we voor de Pasar Istimewa in Burgers Bush ge speeld en op het Cultuurfestival in Zeist - ik hoop dat we met ons nummer "Kota Lama" nog iets aan de redding van Semarang heb ben kunnen bijdragen. In het begin hebben we keuzes gemaakt van wat we wel en niet wilden. Als je op pasars speelt, dan wordt vaak van je verwacht dat je er de hele dag bent en het liefst dat je van alles en nog wat speelt. Maar we willen onze eigen Tjendol-identiteit bewaren. De afgelo pen jaren zijn we iets breder geworden qua stijl en wat dansbaarder. Pasars vinden we echt leuk om te doen vanwege het Indische.' Patrick: 'Het is allemaal begonnen toen Frans Leidelmeijer vertelde dat hij onze muziek hartstikke leuk vond, maar dat je op onze liedjes niet kon jiven. Dat waren onze eerste stappen richting de jive!' Willy: 'Poco-poco mag ook. Als je op het podium aankondigt: Het volgende nummer is poco-poco, dan staat het publiek er al. De mensen hebben veel lol. We passen ons een beetje aan, maar spelen nog steeds de nummers die we zelf goed vinden. Als een van ons vindt dat een nummer echt niet kan, doen we het ook niet.' Over Neo Indorock: Het vorige Moesson-interview is van alweer vier jaar geleden. Wat is er in de tussentijd gebeurd? Marc: 'Toen we 21st Century Rock met Andy maakten, dachten we: het kan nog wel eens heel druk worden. Toch is die drukte door omstandigheden eigenlijk een beetje uitgebleven. We zijn vorig jaar allemaal een andere kant opgegaan en er zijn wat band wisselingen geweest. Nu is drummer Jean Paul erbij en hebben we het gevoel dat we opnieuw zijn begonnen. We moesten onze juli 2012 33 Moesson #1 juli 2012.indd 33 29-06-12 11:25

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2012 | | pagina 33