Premier Mark Rutte: Tijdens presentatie 1.000ste editie Moesson Minister-president Mark Rutte nam op zondag 8 juli in Den Haag in een uitverkocht Theater aan het Spui het 1.000ste nummer van Moesson in ontvangst. In zijn warme toespraak bedankte hij 'de beeldbepalende Indische gemeenschap in onze samenleving'. 'Grote waardering en respect voor de Indische gemeenschap' Door Mark Rutte Fotografie Armando Ello Heel veel dank voor dit jubileumnummer. Het duizendste nummer. Dit jaar bestaat het blad bovendien even lang als het jaartal waarin het is opgericht: 1956 en een 56-jarig bestaan. Er zijn een paar redenen om hier te zijn. In eerste plaats om Geert Onno Prins, uitgever van het blad. Het blijkt dat wij in de jaren zeventig hetzelfde skidorpje bezochten. We hebben elkaar nu dus al 41 jaar niet meer gezien! Hij stuurde een foto van ons als vierjarige jongetjes met van die korte ski's en wollen mutsen op. De tweede reden is: ik ben zelf in 1967 gebo ren, lang na de grote toestroom van Indische Nederlanders naar Nederland. Maar mijn vader was - nadat hij de HBS had gedaan in Rotterdam - in 1934 voor het bekende handelshuis Jacoberg naar Nederlands-Indië gegaan. Hij trouwde met de handschoen en zijn vrouw volgde hem later naar Indië, waar ze op veel verschillende plaatsen over de hele archipel hebben gewoond. Tijdens de oorlog werden ze in het jappenkamp geïnterneerd: mijn vader in een krijgsgevan genkamp - hij was natuurlijk gemobiliseerd toen de oorlog uitbrak - en zijn vrouw kwam met twee dochters en een klein zoontje in een vrouwenkamp terecht. Zijn vrouw is daar omgekomen. Na de oorlog is hij hertrouwd met de zuster van zijn eerste vrouw: mijn moeder. Een soort Wiegel-constructie dus. Na hun recuperatieverlof keerden ze in 1946 weer terug naar Indië. Ze bleven in Indone sië wonen tot de Nederlandse bedrijven na Zwarte Sinterklaas genationaliseerd werden en alle Nederlanders moesten vertrekken. In 1958, na zijn definitieve terugkeer naar Ne derland, moest mijn vader eigenlijk voor de tweede keer helemaal opnieuw beginnen. Het gekke is, zonder zelf ooit in Indonesië geweest te zijn, ben ik opgegroeid met het Indische verleden van mijn ouders, met alles wat daarbij hoort. De mooie en de verdrie- 12 Moesson Moesson #2 aug 2012.indd 12 27-07-12 12:32

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2012 | | pagina 12