Henri Iskes Henri Iskes (55 jaar), werd als enige van het Indische gezin in Nederland geboren. 'Ik ben een kentang Indo.' Met ouders die allebei ge traumatiseerd waren door de o> die allebei ge oorlog, was he der werkte niet eenvoudig als kind. Zijn vader werkte als krijgsgevangene aan de Birmaspoorlijn. Zijn moeders zus werd als buite'nkamper vermoord tijdens' de Bersiaptijd. 'Toen wij nog jong waren was mijn moeder soms om niks in alle staten. Dan viel er wel eens een tik. Zij vertelde bijna dagelijks in geuren en kleuren over haar zus die werd afgeslacht, hoe haar oog erbij bungelde. Ik kreeg daar nachtmerries van. Als kind zou je daar niet mee lastig gevallen moeten worden.' 'Mijn vader werd 's nachts gillend wakker door nachtmerries over de oorlog. Dan moes ten we vluchten, want hij sloeg alles kort en klein. Met ons kon hij er niet over praten maar met zijn maten uit die tijd wel. Als ik de gesprekken hoorde leek het soms net of ze in een pretpark hadden gezeten in plaats van in een jappenkamp. Dan hadden ze het over iemand die betrapt was door de jap en moesten ze er heel hard om lachen. Ik denk dat je door die ervaringen verknipt raakt en dingen probeert te verdringen.' 'Wij, mijn zusters en ik, zijn als kind ontzet tend met die oorlog opgevoed. Als ik me als kleine jongen bezeerde dan was het: Kom op, stel je niet aan. Mijn ouders konden in de oorlog geen zwakte tonen en dat brachten ze in hun opvoeding over. Altijd laten zien dat je niet kwetsbaar bent. Dat is in de oorlog een overlevingstactiek maar in het normale leven niet handig. Ik vroeg me vaak af: Waarom kun je me geen aai over mijn bol geven? m Onbewust deed ik in dat opzicht hetzelfde bij mijn kinderen. Ik heb daar later mijn excuses voor aangeboden.' K 18 Moesson Moesson #2 aug 2012.indd 18 27-07-12 12:33

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2012 | | pagina 18