Jeffrey Iskes
'Nachtmerries, geen emoties mogen tonen,
buitensporig gestraft worden of als kind een
ouderrol toebedeeld krijgen. De schade die
oorlog en geweld toebrengt, draagt een familie
soms nog generaties met zich mee.
REPORTAGE
aan
Jeffreys vader Henri maakte de oorlog niet mee
maar was door het oorlogsverleden van zijn ouders
toch ook oorlogsslachtoffer. Onbewust nam hij
daarvan eigenschappen mee in de opvoeding van
Jeffrey (22 jaar) en zijn zus.
'Mijn vader heeft last gehad van zijn verleden. Als
je niet weet hoe je met die gevoelens om moet
gaan, projecteer je dat op iemand anders. Hij moest
zijn stress afreageren. Zelf ben ik heel rustig, hij is
feller en sneller aangebrand. Dat botste wel eens
tussen ons. Als je jong bent heb je niet zoveel te
vertellen. Je moest luisteren. Vroeger was de sfeer
wat gespannen in huis maar tegenwoordig is alles
losser. Mijn vader heeft aan zichzelf gewerkt en
daar heb ik erg veel respect voor. Ik denk hoe verder
je straks in generaties gaat, hoe minder je van
het oorlogsverleden zult merken. Maar vergeten
mogen we het nooit. Daarom sta ik ook altijd stil
bij de herdenking 4 mei en op 15 augustus. Ik ben
dankbaar voor de vrijheid die we nu hebben.'
Trots is Jeffrey op zijn oma die onlangs 89 jaar
werd. 'Ze is nog echt bij de tijd. Ik ben geboeid door
de geschiedenis van Nederlands-Indië. Mijn vader
nam me altijd mee naar musea. Tegenwoordig zijn
jongeren liever bezig met social media. Ik geniet
meer van wat er buiten gebeurd. Dat heb ik van
mijn vader mee gekregen.'
Lynda Muller HwBIBaamke
augustus 2012 19
Moesson #2 aug 2012.indd 19 27-07-12 12:33
