INTERVIEW
ze met hun opa in het bos gingen wandelen,
vertelde hij hoe hij met zijn manschappen
patrouilles liep.
'Eigenlijk is er maar één ding in mijn leven
waar ik spijt van heb', zei zijn opa op een
keer. 'Dat mijn revolver niet per ongeluk is
afgegaan toen wij Soekarno hadden.'
En als hij met zijn kleinzoons stoeide, zei opa
altijd: 'Ha ik ga jou tjingtjangen.' Een paar
jaar geleden pas hoorde Hans Goedkoop
wat tjingtjangen betekent. 'Dat geeft wel
aan hoe die tijd de leefwereld van mijn opa
beheerste en dat er daarna eigenlijk niks
meer kwam.'
Het klinkt pathetisch, zegt hij, maar hij
voelde het als een verplichting om dit boek
af te maken. Tegenover zijn opa, zijn moeder,
de hele familie, zichzelf, en uiteindelijk ook
tegenover al die anderen uit Indië die met
het einde van de kolonie in de marge zijn
verdwenen. 'In een betrekkelijk ingewikkeld
boekje van nog geen veertien duizend woor
den heb ik geprobeerd om uit te leggen wat
ik ben gaan inzien. Het gaat over iemand die
is kwijt gemaakt. En als je die persoon hebt
gekend en je realiseert je dat hij eigenlijk
gewoon is gedumpt, heeft dat iets onaccep
tabels. En dan ben ik ook nog historicus. Dus
als er iemand is die daar nog iets aan kan
doen, ben ik het.'
Hans Goedkoops De laatste man; Een herinnering ver
schijnt 14 augustus bij uitgeverij Atlas-Contact en kost
14,95. Tegelijk met het boek wordt een website gelan
ceerd waar lezers en betrokkenen hun verhaal over het
einde van het KNIL openbaar kunnen maken:
www.delaatsteman.nl
augustus 2012 37
Moesson #2 aug 2012.indd 37 27-07-12 12:34
Het ogenblik waarop Van Langen (links) bij de opheffing van het KNIL
hoort dat hem de Bronzen Leeuw wordt toegekend. Naast hem luitenant
generaal Buurmanvan Vreeden. Foto uit besproken boek.
