Theodor en Moor
Theodor Holman (59): 'Moor is veel te veel aan mij
gehecht, denk ik wel eens. Ze wil altijd bij me zijn en
duldt eigenlijk niemand anders in mijn nabijheid. Ver
der verenigt ze twee tegengestelde eigenschappen in
zich: zij is ontzettend dom en ongelooflijk intelligent.
Na twee keer oefenen, kan ze iets. Ze heeft dan ook al
in enkele films gespeeld. Moor kun je alles laten doen.
Maar dom is ze ook. Zij denkt dat auto's ook honden
zijn die wel stoppen als zij zonder te kijken de straat
oversteekt. Eigenlijk ziet zij in alles andere honden:
Fietshonden, Autohonden, Tramhonden, Kindhonden,
enzovoorts. Ik ben ook een hond in haar ogen. Logisch,
want dat is zij in mijn ogen ook.
Moor was het hondje van Kruimeltje, mijn favoriete
kinderboek. Ze is nu tien jaar, bijna elf. Ik zag haar
voor het eerst een paar uur nadat ze was geboren.
Heel klein. Naast haar lag een doodgeboren broertje.
Waarom dat dode hondje daar bleef liggen, weet ik
niet meer, maar er zat wel een filosofie achter, geloof
ik. Je hebt geen idee hoe klein een pasgeboren hondje
is. Hoe mooi ook. Ik kreeg haar toen ze acht weken oud
was. Ik kan me dat nog heel goed herinneren, want ik
was tamelijk nerveus toen ze bij me gebracht werd.
De bel ging en een vriendin had haar in haar armen en
gaf haar aan mij en ik voelde meteen haar warmte.
Haar trouw is soms te teutebellerig. Ik lijk op haar,
denk ik steeds vaker. Maar ik ben ook anders: ik leer
minder snel dan zij, en ben een stuk dommer. Dat
vindt Moor trouwens ook.'
Moesson #4 oktober 2012.indd 13
oktober 2012 13
28-09-12 15:41
