Sequential artist Aimée de Jongh
Met haar dagelijkse strip Snipper, die sinds begin dit jaar in Metro verschijnt
en haar korte films One Past Two en Aurora in de bioscopen vestigde Aimée
de Jongh (Waalwijk, 1988) in korte tijd de aandacht op zich. Striptekenaar
en fan Peter van Dongen (Amsterdam, 1966) sprak met haar.
LIFESTYLE
'Ik was altijd een
jongensmeisje
door Peter van Dongen fotografie amke
Peter: 'Je staat in het wereldje bekend als
illustrator, maker van animatiefilms, strip
tekenaar, schilder. Hoe zie je jezelf?'
Aimée: 'Het mooie van strip en animatie is
dat het opeenvolgende plaatjes zijn. Laatst
noemde iemand mij een sequential artist. Ik
maak tekeningen die elkaar opvolgen en die
samen een verhaal vertellen. Dat is wat me
het meest aanspreekt.'
Peter: 'Als jij niet zou tekenen wat zou jij
dan doen?'
Aimée: 'Geen idee, want ik heb nooit anders
gedaan. Iedereen zei altijd al: die gaat later
bij Disney werken. Als kind tekende ik altijd
allerlei diertjes en vogeltjes en daarnaast
schreef ik graag. Ik had een konijn en daar
schreef ik hele avonturenboeken over. Toen ik
strips begon te maken ontdekte ik dat je alle
bei tegelijk kon doen. Dat was iets magisch.'
Peter: 'Wie waren jouw idolen?'
Aimée: 'Ik was weg van Robbedoes en Kwab-
bernoot en dan vooral de albums van Franquin.
En verder las ik Kuifje en Asterix, allemaal strips
uit de Frans-Belgische school. En ik keek na
tuurlijk naar de tekenfilms van Disney. Toen ik
op de middelbare school zat, kwamen daar de
mangafilms en Pokémon op de televisie bij.'
Peter: 'Kun je aan de lezers van Moesson die
dat niet weten, uitleggen wat manga is?'
Aimée: 'Manga is het Japanse woord voor
strips. Zoals je comics zegt in Amerika,
gebruik je het woord manga voor strips die
uitsluitend uit Japan komen. Ik zou eigenlijk
geen manga kunnen maken, omdat ik niet
Japans ben. Maar in de loop van de tijd is de
term opgerekt en verwijst manga meer naar
de stijl. Je kent ze wel: poppetjes met van die
grote ogen en kleine neuzen.
Peter: 'Ik las dat je manga-workshops
geeft.'
Aimée: 'Soms ja. Manga is populair onder
jongeren van zestien tot achttien. Er zijn
ook speciale stripbeurzen met alleen maar
manga. Daar word ik dan ingehuurd voor
tekenworkshops.'
Peter: 'Heeft Japan een bepaalde bijklank
voor je, gezien je Indische afkomst? Het
Kuifje-stripboek De Blauwe Lotus had op
mij als kind altijd een bijzondere aantrek
kingskracht, omdat er Japanners in voor
komen en mijn opa in het jappenkamp
heeft gezeten en door de Japanners is
onthoofd. Hoe reageerde jouw familie
erop dat jij je zo met manga bezighield?'
Aimée: 'Zo keek ik er helemaal niet naar. Voor
mij was manga gewoon een onderdeel van
de populaire cultuur. Mijn ouders vonden het
hartstikke leuk. Alleen mijn oma van vaders
kant moest wel even slikken. Ze wist wel dat
ze er geen invloed op kon uitoefenen, maar
ze wilde toch even gezegd hebben, dat ze dat
gedoe met die jappen maar niks vond.'
Peter: 'Hoe zit het met jouw Indische
familiegeschiedenis?'
Aimée: 'Mijn vader is in Djakarta geboren en
is als baby naar Nederland gekomen. Hij had
een Nederlandse vader en een Indische moe
der. Mijn moeder is ook van een Nederlandse
vader en een Indische moeder, maar zij is in
Waalwijk geboren.'
Peter: 'Leefde Indië of Indonesië bij jullie
thuis?'
Aimée: 'Nee, eigenlijk niet. Mijn oma van
moederskant kwam op haar zeventiende
naar Nederland. Haar vader werkte bij de
spoorwegen, maar verder vertelt ze er niet
zoveel over. Mijn oma van vaderskant heeft
haar eerste kind in Indië gekregen en ze
heeft in een jappenkamp gezeten. Zij zijn
pas later naar Nederland gekomen toen
de onrust om Nieuw-Guinea uitbrak. Mijn
oma vertelt niet graag over vroeger. En dat
geldt ook voor haar Indische vriendinnen. Ze
doen net of vroeger niet is gebeurd en dat
hun leven pas begon toen ze in Nederland
aankwamen.'
Peter: 'Ben je niet nieuwsgierig naar het
leven van je oma's daar?'
28 Moesson
Moesson #5 november 2012.indd 28
25-10-12 16:38
