Column Rob van Vuure Sophietje In Johnny's tijd wonnen we met Panorama een journalistieke prijs: de eer, een legpenning én 10.000 euro. De legpenning mochten we hou den, de eer ook, het geld moest aan een goed doel besteed worden. Om een leuk lang verhaal kort te maken: dat goede doel werd niet gevonden. Inspraak leidde ook in deze zaak tot besluitenloosheid. 'Ten einde raad' werden wij zelf het goede doel en gingen wij met de hele redactie van Panorama (22 mannen, 5 vrouwen en Johnny Lion) een lang weekend naar Brussel. In Brussel rolde niet alleen het geld, maar ook de bal. We gingen met z'n allen naar België-Nederland. Na de wedstrijd: eten! te stralen. We vroegen door. 'Hoe kom je aan zo'n naam?' Sophia: 'Mijn naam, daar zit een heel verhaal aan vast'. Nou, dat wilden wij wel weten. Ze zette haar blad met negen bier versneld neer en vertelde. 'Ruim dertig jaar geleden trad er in Brussel een beroemde zanger op, een zanger uit Holland. Hij toerde door België met zijn band, The Jumping Jewels, en mijn moeder was gék op hem. Dol op mijn vader en dol op de zanger, een beetje Indische jongen'. Het werd al wat stil aan tafel. Sophia ging door. Wij voelden iets moois aankomen. 'Die zanger had één grote hit, af en toe hoor ik dat liedje nog wel eens op de radio. Sophietje, zij dronk ranja met een rietje'. We hingen aan haar lippen en keken terloops naar collega Johnny. 'Mijn moeder, die in verwach ting van mij was, besloot: als het een meisje wordt, noemen wij haar Sophietje'. Nu werd het echt stil aan tafel. Sophia: 'Mijn echte naam is dus eigenlijk niet Sophia, maar Sophietje'. Er klonk geneurie aan tafel. Ik keek Indische Johnny van The Jumping Jewels aan. Zijn podiuminstinct had hem niet verlaten. Johnny Lion, de oude liefde van de moeder van serveerster Sophia, ging staan, mid denin het restaurant en begon a capella zijn oude hit te zingen. Met de complete Panorama-redactie als achtergrondkoor. Sophia was verbijsterd. Ze begreep het eerst niet. Ook Tiet en Lieve kwamen kijken. Daar stond de oude popheld van haar moeder te zingen. Sophia/Sophietje bediende die avond haar naamgever. Diezelfde aardige redacteur zei: 'Weet je wat je doet, bel even je moe der'. Maar die was overleden. december 2012 31 SOPHIETJË PHILIPS Op de radio hoorde ik het liedje 'Sophietje'. Ruim veertig jaar oud. Zij dronk ranja met een rietje. Dé hit van Johnny Lion bestaat nog steeds, Johnny Lion-zelf ook. Zijn zangcarrière verzandde ten slotte, Sophietje- alleen kon de kar niet meer trekken dus werd Johnny journalist, onder meer voor Panorama. Daar was hij zeer welkom, zijn netwerk vormde de basis voor mooie interviews. Ten slotte zaten we middenin een groot restaurant aan drie ronde tafels. Ik kwam naast Johnny Lion terecht. De bediening was goed ge organiseerd, elke tafel werd gecoacht door drie Brusselse meisjes. Het Nederlands elftal had gewonnen, Panorama had gewonnen, dus wie had het volste recht op een grote gele pint? Misschien wel op twee of drie? De Brusselse bediening voelde de stemming goed aan, het ene blad bier na het andere werd op tafel gezet. De drie serveersters, die ook nog mooi waren, droegen een badge met hun voornaam. Lieve. Sophia. Titia. Lieve is een veel voorkomende naam in België. 'Lieve Lieve' was het natuurlijk al gauw. En na hoeveel bier werd Titia conse quent aangesproken met Tiet-sia? Sophia kreeg de minste aandacht. Boks in een bieromgeving maar eens op tegen Lieve en Tieten. Maar ze haalde alles in. Een aardige redacteur zei tegen haar: 'Mooie naam, Sophia'. Ze begon Deze column van Nederlands' bekendste bladenmaker Rob van Vuure verscheen eerder in een paar HDC-bladen. Mnaccnn JéR rlaramhor 0010 inrlrl OQ-ii-iO 1 G* G\Q

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2012 | | pagina 31