Gerrrt Th. Rietveld Richard Woods Sebastian Wrong Glithero Frank Tjepkema UIT DE KUNST Van 4 tot en met 9 december waren meubels van Gerrit Rietveld uit mijn bezit te gast bij de Rotterdamse Vivid galerie, die een stand had op de Design Miami beurs. Voor deze beurs wordt jaarlijks een reusachtige witte tent opgezet recht tegenover het Congres centrum, waar gelijktijdig de belangrijke beurs Art Basel plaatsvindt. Hier wordt voor namelijk hoogwaardige beeldende kunst uit de 19de, de 20de en 21ste eeuw verhandeld. Op de openingsdag van Design Miami op 4 december, uitsluitend toegankelijk voor ge nodigden, was er veel media-aandacht voor onze stand. Het internationale veilinghuis Sotheby's gevestigd in New York, maakte voor hun blog een filmpje gewijd aan de beroem de roodblauwe stoel van Rietveld. Verder ver meldden ze in het filmpje dat conservatoren van de Amerikaanse musea het pianostoeltje uit 1923 (op de foto het kleine stoeltje in midden tegen de wand) als het interessant ste meubel van de beurs zagen. Op de foto is ook een buizenlamp te zien naar ontwerp van Gerrit Rietveld. De lamp komt uit het bezit van zijn dochter Bep. Zij ging met haar man Otto Seyler, de vroegere amant van de schilderes Charley Toorop, eind jaren dertig naar Indië, waar ze tijdens de oorlog in een Jappenkamp terechtkwamen. Na de oorlog kwamen ze terug naar Nederland. De lamp hangt boven een zigzagtafel en zigzagstoelen die uit de collectie van haar zoon, kleinzoon van Rietveld, komen. Deze herkomst maakte deze objecten extra interessant. Ik heb heel wat beroemdheden op de beurs gezien, R&B-muzikanten als Kanye West en Pharrell (de roodblauwe stoel behoorde tot een van zijn favorieten van de beurs), mode ontwerpster Diana von Fürstenberg en inte rieurontwerpster Martha Stewart. En als ik toch aan het name droppen ben: dit jaar Brad Pitt gemist, meestal slaat hij geen Design beurs over. En helaas was de directeur van het Wolfsonian museum, Micky Wolfsson, ook niet in het land. Ik wilde hem het Bangka tinnen serviesje in art deco stijl overhandi gen, dat hij na het zien van een foto onmid dellijk bij mij kocht - het theeservies dat ik in een van mijn columns heb besproken. In de avond waren er vaak cocktailparties, diners en openingsparties van tentoonstellingen. Daar heb ik met de Nederlandse culturele at tachés uit New York en Miami gesproken die het Nederlands design, zowel historisch als hedendaags, meer onder de aandacht willen brengen in de Verenigde Staten. van Florida, Indomania. Tot mijn grote ver rassing was de kokkie, Ineke Berends, een ex-collegaatje van me, dat ik sinds 1970 niet meer gezien heb! Ze schijnt een Indische oma te hebben gehad. Het koken van Indisch eten heeft ze geleerd uit kookboeken van onder andere Lonny Gerungan. Ze zag er nog goed uit, wat wil je als in 1977 tot Miss Holland wordt gekroond en in datzelfde jaar tweede wordt bij de Miss World verkiezing. Nu leidt ze het succesvolle restaurant met haar man, Pieter Both. Hij draagt dezelfde naam als de eerste gouveneur-generaal van Indië. Kan dit toeval zijn? Ook ben ik bij een echtpaar thuis geweest, waar ik door een Indische kennis, Hetty van de Kreeke en haar man Co, werd geïntrodu ceerd en waar natuurlijk Indisch werd gege ten. In dit huis in bungalowstijl met tuin en zwembad was de sfeer van Indië/Indonesië heel tastbaar. Door de inrichting, de objecten en de schilderijen. Af en toe waande ik mede door het klimaat in Jakarta in plaats van Miami. Nu begrijp ik het waarom er zoveel Indische mensen in Florida wonen. Op een van de laatste avonden zijn we gaan rijsttafelen bij het enige Indische restaurant FOTO: LEENDERT JANSEN Frans Leidelmeijer bespreekt iedere maand kunst die is ontstaan uit Europese en Indische kruisbestuiving. Moesson #7 ianuari 2013.indd 27 ianuari 2013 27 23-12-12 1510

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2013 | | pagina 27