FOTOS In de laatste TONG-TONG maakten wij U attent Mevrouw M. J. HILLERSTRÖM, Lübeckstraat 103, Den Haag, tel. 070-39.88.62 die een groot aantal tijdens de oorlog in Indië zoekgeraakte foto's in haar bezit heeft. Om teleurstelling en onnodig geschrijf te voorko men laten wij hier nog enkele bijzonderheden vol- het materiaal, dat Mevr, Hillerström in haar bezit heeft omvat foto's, foto-albums, poëzie albums, negatieven en 8 en 16 mm familie films, gevonden na de Japanse bezetting te BANDOENG, BATAVIA, SOERABAIA, in verlaten huizen, goedangs (opslagplaatsen), en (vermoedelijk) in de kampen TJIDENG, TJI- HAPIT en KAREëS. De van Sumatra gekomen albums konden aan de eigenaars of hun nabestaanden teruggege ven worden. Losse kiekjes en portretten, die op Sumatra gevonden zouden kunnen zijn heeft Mevr. Hillerström evenwel niet in haar bezit. Een oproep uit Moesson (toen nog Tong Tong) van 1960. meisje: 'Niet zoo ernstig meiske'. Het is de zorg en aandacht die in de albums is gestopt, die zorgt voor de ontroering. Deze foto's horen bij iemand. De meeste vragen worden opgeroepen door de lege zwarte pagina's, waar de foto's uit zijn gescheurd. Wat is ach tergebleven zijn de witte hoekjes, waar de randen van de foto's ooit in waren geplakt. De restjes gele lijm sieren nu het inmid dels grijze papier. Waarom zijn deze foto's verdwenen uit het album? Wat of wie was er op te zien? Zijn ze in de haast als herdenking meegenomen, omdat de oorlog aanbrak? Of hoorde een foto simpelweg niet meer in het album thuis? De albums verdienen het om na al die jaren hun thuis eindelijk te krijgen. En de urgentie is groot, omdat de laatste generatie die de kennis heeft om de foto's te kunnen plaat sen, bestaat uit een groep die steeds kleiner wordt. Het KIT wil er dan ook alles aan ge daan hebben om de geschiedenis van al deze kleine verhalen in beeld te brengen. 'Zo ho pen we het grotere verhaal te zien te krijgen,' zegt Paulien. 'In ruil voor de albums vragen we om een goed gesprek, het persoonlijke verhaal achter de foto's. Dat is zo waardevol voor ons. Want de Indische geschiedenis, is toch vooral een verhalen-geschiedenis.' Waarom mevrouw Hilleström zich zo aan In dië verbonden voelde is niet terug te vinden in de documentatie die Paulien heeft doorge nomen. De enige link die ze kon vinden met Nederlands-Indië was een oom die in Medan REPORTAGE heeft gewoond. 'Ik heb wel iets anders gevonden', zegt Paulien stralend. Ze staat op van tafel en komt terug met een boek met de titel: De PasarMalam van Tong Tong. Een Indische onderneming. Op bladzijde zestien is een foto te zien van de eerste Pasar Malam in 1959. Rechts onderin zit een vrouw met zilverkleurig haar achter een tafel. Ze draagt een bril en is omringd door fotoalbums. Achter haar hangt een groot pamflet met de tekst: 'Gevonden. Van wie zijn ze'. 'Dit moet haar zijn, mevrouw Hilleström. Ik zat te bladeren in dit boek en opeens viel mijn oog op deze foto', vertelt Paulien, nog steeds een beetje verbaasd over haar vondst. Een foto van de vrouw die al die tijd zelf geen gezicht had. Ook al liet ze zichzelf haar leven lang graag omringen door de vele onbekende gezichten van anderen op foto's. 44 Moesson Moesson #7 januari 2013.indd 44 23-12-12 15:11

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2013 | | pagina 44