Column
De winter door
De winterdepressie begon al vroeg in de herfst dit jaar. Elk jaar moet
ik het ontgelden in de twee koudste en natste seizoenen en het lijkt
steeds erger te worden. Een taaie Harry is het dit keer! Of Harry? Zou
het wel een man zijn?
Nee, het is beslist geen man maar een venijnig vrouwtje, een dwarse
meid, een giftig wijf. Als een vals serpent komt ze op kousenvoeten
aangeslopen, besluipt je van achteren en trapt op een onbewaakt
moment, inmiddels haar zwarte puntige pumps aangetrokken, hard
en gemeen recht in je knieholte. En nog eens. En nog eens. Om daarna
met haar goedgevulde tas - Wat zit erin? Een steen van 10 kilo? - je
veelvuldig op je kop te meppen. Waardoor je ten val komt. En niet
meer wilt opstaan. Het liefst de hele dag met een deken over je hoofd
wilt blijven liggen. Alles is moeilijk en alles is een probleem. Veel is
huilen en veel is moe en alles is teveel.
Gelukkig heb ik van nature een zonnig karakter en een opgewekte
geest. Waarmee ik haar dan ook met man en macht bestrijd. En er
zijn andere hulpmiddelen: ik heb een leger van echinaforce forte,
vitamine D, een lamp voor de dagelijkse lichttherapie die de zon moet
vervangen, een vangnet van mijn gezin en vriendinnen bij wie ik altijd
mag klagen en zeveren. Dan moet ik ook nog eens gewoon heel hard
werken die koude winter lang, dus heel veel kans krijgt ze niet. Helaas
vindt ze altijd wel een onbewaakt moment.
dat ook, maar die is depressief!'
Waar heb ik deze onvreugd toch aan te danken?
Komt het door mijn Indische afkomst?
Ik weet dat mijn tante en mijn nichtjes het ook altijd zwaar hebben in
deze periode.
Mijn hele bleke Belgische vriend bijvoorbeeld heeft nergens last van
en loopt opgewekt te babbelen naast me op straat in het meest
grauwe en grijze weer, dat kan hem niet deren. Een andere vriend van
mij vindt het heerlijk om naar IJsland te gaan en Noorwegen, Finland,
dat soort landen. Hij is ook al zo'n bleke...
Dus ja, het Indische bloed, daar komt het door, stiekem denk ik dat
altijd van wel, dit lijf van mij hoort hier niet.
Alsof het diep van binnen weet dat het eigenlijk in de tropen hoort,
het verlangt er schreeuwend naar: 'Breng mij naar Bali (mijn werke
lijke roots liggen trouwens op Java, maar vooruit, hier vond de laatste
tropische vakantie plaats, dus vandaar de associatie), naar Bali dus!
Waar groen ook echt groen, blauw nog blauwer dan blauw!
Waar het nog ergens naar ruikt! Waar de zon op mijn huid!
Ik kan alleen maar bladeren in de door mij gehaalde vakantiefolders,
Het Bali van Bloem nog eens zuchtend ter hand nemen. Maar het
liefste, het allerliefste, Bali, o Bali, zou ik nu keihard naar je toe willen
hollen!
Hoe dan ook zit ik elke ochtend braaf met 'the goLITE BLU energy
light', zoals dat heet, in mijn vizier.
Weg jij, Vijandin!
Toen mijn oudste zoon mij voor het eerst in dat blauwe schijnsel zag
zitten, riep hij: 'Wat grappig! Die vrouw uit Biutiful (is een film) doet
Esther Scheldwacht
(44) is actrice en theatermaakster en komt uit een
grote Indische familie. Ze is getrouwd met acteur Stefan de Walle (46)
en samen hebben ze twee zoons: Billy en Moos.
januari 2013 45
Moesson #7 januari 2013.indd 45
23-12-12 15:12
