Indonesische strijd tegen corruptie i I e s m A Ml s II t® Si 3 Si S yfe ii m M De laatste 8 jaar heeft Indonesië belangrijke stappen gezet om corruptie uit te bannen. Veel ambtenaren en zakenmensen zijn inmiddels veroordeeld voor corruptie en omkoping. Nu ook ministers en hoge politie-officieren aan de beurt komen, is de strijd tegen corruptie in een beslissende fase terechtgekomen. Sip m ill i^]£ JSJJK pnj i'ii iliv Ill ill Ii til Sitïi: P i® fc ,Tl5jJ| iil INDONESIE |l| kwestie van lange adem Door Sjors Bos lustrati Danny van den Hoonaard Volgens cijfers van Indonesian Corruption Watch (ICW), een non-gouvernementele organisatie die tegen corruptie strijdt, kosten steekpenningen Indonesië tenminste 200 miljoen euro per jaar. Maar dat cijfer is vermoedelijk slechts het topje van de ijsberg. Ook president Yudhoyono erkent het econo mische gevaar van corruptie. Tijdens een toe spraak voor het parlement ter gelegenheid van de viering van de nationale onafhanke lijkheidsdag, drukte hij de volksvertegen woordigers op het hart dat de wijdverbreide corruptie in Indonesië een bedreiging vormt voor de economische groei. Toen president Yudhoyono in 2004 aan de macht kwam, was zijn belangrijkste belofte dat hij een einde zou maken aan de corruptie die in alle lagen van het bestuur en zakenle ven welig tierde. Een van de eerste daden van de oud-generaal toen hij het presidentieel paleis betrad, was dan ook de oprichting van de Komisi Pemberantasan Korupsi (KPK): de anti-corruptie comissie. De commissie kreeg de bevoegdheid om mensen te laten arres teren en ze - indien schuldig bevonden aan omkoping - straffen op te leggen. Voortvarend te werk Als we de kranten in Indonesië mogen gelo ven, gaat de KPK voortvarend te werk. Je kunt de krant niet openslaan of er staat wel een corruptiezaak in. Hoewel dit een weinig roos kleurig beeld van het Indonesisch bestuur en zakenleven geeft, zijn de vele zaken in feite erg goed nieuws. Waar steekpenningen tijdens de Orde Baru van Soeharto iets was waar je gewoon niet over sprak (te gevaarlijk, of op zijn minst onverstandig), is corruptie nu bespreekbaar geworden. En dat feit alleen al is pure winst voor een land dat nog niet zo heel lang geleden het corruptste land ter wereld was. In de acht jaar dat de KPK bestaat, is ge bleken dat de commissie niet bang is om machtige en invloedrijke mensen op het matje te roepen. Tientallen corrupte zakenlui en politici zijn inmiddels veroordeeld tot gevangenisstraffen wegens omkoping. Steun brokkelt af In zijn dagelijks werk wordt de KPK onder steund door de nationale politie en het Openbaar Ministerie. Zo leveren beide in stanties rechercheurs aan de KPK die verden kingen van corruptie moeten onderzoeken. Tot op heden verliep die samenwerking vrij soepel en was deze succesvol toe noemen. Maar nu de anti-corruptiecommissie begon nen is met onderzoek naar enkele hoog geplaatste politieambtenaren en rechters, brokkelt de steun van deze instanties af. Onlangs beschuldigde de KPK de inspecteur- generaal van de politie Djoko Susilo ervan geld te hebben aangenomen bij de aankoop van verkeerssimulators voor de nationale verkeerspolitie in 2010. Een beschuldiging die Djoko Susilo duidelijk in het verkeerde keelgat schoot en leidde tot een machtsstrijd tussen de nationale politie en de anti-corrup tie commissie. De inspecteur-generaal kwam de eerste twee keer dat hij werd opgeroe pen voor de commissie te verschijnen, niet opdagen. Pas na een massaal mediaoffensief besloot Djoko Susilo gehoor te geven aan de derde dagvaarding en voor de commissie te verschijnen. Tegenwerking Het feit dat Djoko Susilo voor de commissie verscheen, betekent echter niet dat de politie (en Susilo in het bijzonder) van zins is om mee te werken aan het onderzoek. Om haar ongenoegen te laten blijken, is de politie momenteel bezig met een lastercampagne tegen de anti-corruptiecomissie. Daarnaast staat de politie erop dat het onderzoek naar mogelijke corruptie van Djoko Susilo enkel wordt uitgevoerd door rechercheurs van de politie. Djoko Susilo (en dus ook de politie) weigert mee te werken aan het onderzoek februari 2013 29 Moesson #8 februari 2013.indd 29 24-01-13 14:16

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2013 | | pagina 29