Ingrid van den Brand - Little things
Ze maakte grote, opvallende foto's, instal
laties en prints. Tot ze ging borduren. In
het kleine, bescheidene en intieme - met
lapjes stof en restjes garen uit haar moeders
nalatenschap en spullletjes uit haar ouderlijk
huis - vond fotografe/beeldend kunstenares
Ingrid van den Brand de rust, stilte en haar
eigen gevoel terug.
Ingrid: '"Je bent Aziatischer dan je zelf
denkt", zei iemand ooit tegen me. Maar mijn
Indische achtergrond was voor mij lange tijd
nooit zo'n issue. Mijn neefjes en nichtjes wa
ren wel erg met hun roots bezig, zelf dacht
ik er eigenlijk weinig over na. Tot ik in 2006
een reis naar China maakte. Ik was toen 41. Ik
ging bewust niet naar Indonesië. Daar gin
gen mijn familieleden altijd al heen en werd
veel over gepraat. Dan dacht ik bij mezelf: ja
ja, die verhalen ken ik nu wel. Ik ga mooi naar
China, het land van de voorouders van mijn
Indische moeder. Mijn moeder vertelde na
melijk vaak over haar Chinese oma Siep, die
altijd nog even bij haar kwam kijken als ze 's
avonds als kind in bed lag. Dan hoorde mijn
moeder tjeplok, tjeplok - het geluid van haar
stok op de trap - als ze naar boven kwam.
Het maakte haar altijd een beetje bang.
Door die verhalen van mijn moeder werd ik
nieuwsgierig naar China.
Daar, in Zuid-China, hebben de mensen veel
weg van Indonesiërs en zag ik in hun gelaats
trekken al mijn familieleden voorbij komen.
De kleuren, de mensen, het Aziatische
vriendelijke en fijngevoelige grepen me. En ik
30 Moesson
Moesson #10 april 2013.indd 30 26-03-13 13:36
