Het werk (2) Jynamisch Indonesië Jop: 'Tegenwoordig verwacht je van een illustrator dat hij de kunstacade mie heeft gedaan. Bij hem ging het niet volgens die gebruikelijke weg. Via de reclame is hij bij De Groene Amsterdammer beland. Daar is hij voor het eerst spotprenten gaan tekenen. Bij hem was het meer: het komt zoals het komt.' Frans: 'Daardoor is zijn werk ook niet in een stijl te vangen. In Nederland wordt dat niet als standvastig ervaren. Dan ben je een beetje van alle mark ten thuis. Je ziet dat ook bij Jan Toorop. Ze zijn allebei gemengdbloedig, ze zitten tussen twee culturen in.' Jop: 'Eppo Doeve heeft letterlijk ge zegd, dat hij de Europeaan en de Azi aat als een broer en een neef ziet en dat hij met beiden moet optrekken.' Frans: 'Hij had natuurlijk van beiden wat.' Jop: 'Zijn ouders hadden beiden ge mengd bloed.' Frans: 'Zoals de meeste Indische men sen die naar Nederland zijn gekomen.' Jop: 'Als je naar zijn persoon kijkt, ontdek je allerlei tegenstrijdigheden. Hij heeft van zichzelf gezegd dat hij indolent was, maar aan de andere kant werkte hij heel hard. Dat is het wonderlijke. Aan de ene kant was hij heel chaotisch, na zijn dood werden er overal tekeningen van hem terugge vonden, maar hij had intussen ook een enorme verzameling opgebouwd van duizenden tekeningen, waarvan een deel uit alle hoeken en gaten van zijn huis tevoorschijn kwam.' Frans: 'Als kunstenaar heeft ook vrij werk gemaakt, dus niet in opdracht. Hij hield van het magisch realisme. Maar daarover was hij heel onzeker.' Jop: 'Als kunstenaar vond hij zichzelf mislukt. Hij heeft het altijd als een te kortkoming gezien dat er van hem als tekenaar geen verzameld werk werd uitgebracht, zoals dat bij schrijvers wel het geval was.' 26e JAARGANG JAAR LATER Moesson #12 juni 2013.indd 30 28-

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2013 | | pagina 30