'Vanaf les drie hadden we
het eigenlijk alleen nog maar
over eten'
'lVTarr ïlr eenstukje van die
CULINAIR
Maar nu vond ik dat het tijd werd om zelf
iets te kunnen. Op je dertigste krijg je zulke
gedachten, denk ik. Niemand dwong me, nie
mand suggereerde het, niemand verwachtte
het van me en dan doe ik het juist.
'Typisch Indisch', ook zo'n frase waar ik me
altijd tegen verzette, toch moet ik ook hier
weer bekennen dat de manier waarop ik bij
de kookcursus kwam typisch Indisch was. Ik
volgde een cursus babymassage bij Maudy
Filet. Ik geloof nog steeds dat ons zoontje
zo'n relaxte inborst heeft doordat we Mau-
dy's technieken vanaf zo jong op hem heb
ben toegepast. In les één hadden we het nog
vooral over baby's, bij les twee vroeg Maudy
of ik, net als zij zelf, Indisch was en vanaf les
drie hadden we het eigenlijk alleen nog maar
over eten, zoals dat gaat. Die baby's waren
uit pure ontspanning toch al gauw in slaap
gevallen. Maudy vertelde aan het eind van de
cursus dat ze ook kookles gaf in haar kleine
appartement in de Pijp. Ik zei dat ik erover
na zou denken, maar dacht destijds dat dat
XVXdsi XJa. normale spek
koek?' vroeg ik beleefd in mijn favoriete
toko om aan te duiden dat ik dit keer niet de
pandan-variant koos.
'Normale spekkoek bestaat niet, hè?' ant
woordde de eigenaar met een knipoog en hij
deed het allergrootste stuk in mijn mandje.
Ik kom er nogal vaak.
'Ga je soto maken?' vroeg hij vervolgens, toen
hij mijn boodschappen afrekende.
'Nou maken...' Ik keek veelbetekenend naar
het zakje boemboe soto, waar evenveel
kruiden als e-nummers in zaten. Zakje in de
pan, kip, ei en groente erbij en dan ben je er
al zowat. Daar viel weinig eer aan te behalen
(al was het stiekem wel lekker).
Na het afrekenen stopte de eigenaar me nog
een zakje emping toe. Ik bedankte hem, maar
schaamde me. Dat is een familiekwaal, maar
in dit geval was het toch echt terecht. Waar
had ik dit aan verdiend? Hoe haalde ik het in
mijn hoofd om spekkoek 'normaal' te noe
men terwijl er ongeveer evenveel energie zit
in het maken van zo'n koek als in het opstel
len van een regeerakkoord? En hoe durfde ik
zoiets heerlijks als soto ajam te verkrachten
met een lullig zakje niet-verse kruidenpasta?
Op de fiets terug naar huis nam ik een be
sluit: ik moet toch eindelijk eens echt Indisch
leren koken. Al schreeuwde ik altijd nog zo
hard dat je die hele Indische achtergrond niet
alleen maar moest verheerlijken, niet boven
andere culturen moest plaatsen, ik kan toch
niet anders dan ruiterlijk toegeven dat er
geen keuken boven de Indische gaat.
Helaas zijn mijn vriend en ik allebei niet on
derwezen in de Indische cuisine. Mijn vriends
oma was chefkok van restaurant Indonesia in
Amsterdam, helaas is ze zeven jaar geleden
overleden, anders was ik bij haar in de leer
gegaan. Mijn schoonmoeder moest zich in
haar leven toch ergens tegen afzetten, dus
die maakt heerlijke stamppot, maar ik heb
haar nimmer iets in de vijzel zien doen en
aan mijn kant van de familie is het al net zo
slecht gesteld. Mijn oma kon verrukkelijk
Indisch koken en ik vermoed dat mijn tante
dat wel van haar afgekeken heeft, maar mijn
vader is veel te verwend, die haalt Indisch af
of gaat uit eten bij Yogya op de Johan Hui-
zingalaan. Mijn zoontje noemt de eigenaren,
Tina en Tarto zelfs 'opa en oma'. Hij ziet ze
ongeveer net zo vaak als zijn echte opa.
36 Moesson
Moesson #12 juni 2013.indd 36 28-05-13 10:29
