SUMATRA
juli 2013 21
Moesson #1 juli 2013.indd 21
27-06-13 13:39
woon naar huis bellen. Als ze aan de andere
kant van de wereld opnemen, kunnen ze het
invallen van de avond horen. Nooit geweten:
de beroemde schemering hóór je voordat je
'm ziet. Het dierenrijk om je heen verandert
ineens van toon en intensiteit als een orkest
dat een grande finale inluidt, wat gebeurt er
nou?, en dan pas valt de schemer op die zoals
iedereen weet slechts van korte duur is. 's
Nachts zorgen alle dieren voor meer lawaai
dan het verkeer in down town New York. In
de verte en dan ineens keihard vlakbij je oor.
Iemand zou een cd-tje moeten samenstel
len met de diergeluiden die je hier 's nachts
hoort. Liefst met plaatjes erbij.
In het restaurantje serveert onze Batakse
gastheer prima eten. De gelegenheid heeft
een mooie inrichting en de foodstyling is al
even smaakvol als het eten zelf. Hoe regel je
dat allemaal, zo ver van de bewoonde wereld,
zo ver weg van de geldeconomie?
Mega Inn ligt in Tangkahan op nog geen
honderd kilometer van Medan. Tangkahan
is een klein gehuchtje aan de rand van het
gigantische Gunung Leuser National Park. De
Buluh en de Batang rivier vloeien er samen.
Tangkahan is een ideaal startpunt voor jun
gle trekking en er is een olifantenreservaat.
Je kunt meehelpen de olifanten wassen: de
oppas roept 'tidur' en de olifant gaat liggen.
Als je in Medan vraagt hoe lang het rijden is,
zul je waarschijnlijk twee uur horen. De men
sen gunnen je zo'n korte reistijd tenslotte
"kamers van de losmen zijn kleine
bungalows, twee-onder-één-kapjes,
die om een rechthoekig grasveldje
heen staan met boompjes en lampjes in de
bomen. Alles is even eenvoudig en stijlvol
verzorgd, met oog voor detail. De atap-
pen hutjes staan op korte palen. Over het
ruime bed hangt een klamboe, de gaten zijn
dichtgestopt. Het bed is schoon, met kussen,
deken (tegen zonsopgang wordt het fris),
handdoek, twee spijkers aan de muur - die
je helaas alleen kunt vinden als het licht het
doet. Of als je een zaklantaarn bij je hebt na
tuurlijk. Wanneer je de wc-rol oppakt, komt
daar uiteraard een kakkerlak onder vandaan,
maar dat voorkom je niet in het oerwoud.
Het leven is hier al met al heel gerieflijk.
Fotograaf Siggi Neuhaus heeft in geen
maanden zo heerlijk geslapen, vertelt hij de
volgende dag. Gaas voor het ene raam tegen
de muggen - helaas niet voor het andere. De
vloer bestaat uit planken, ook zonder gaas
eronder. Op het voorgalerijtje kijk je over
de kleine aloon-aloon naar het restaurantje
aan de overkant. Design-achtige plastic
stoelen, fel groen, en een hangmat als een
pisangblad. Die kun je zelfs tot aan je hoofd
dichtritsen - als de rits het zou doen.
Het is de eenvoud waarmee alles gedaan is
die zo weldadig aanvoelt. Hier zou Elisabeth
Gilbert haar Eat, Pray, Love gevonden hebben,
zonder eerst naar dat aanstellerige Italië of
smerige India te hoeven. Overal in Indonesië
voel je je welkom, je hoeft maar ergens te
gaan zitten en je krijgt bij wijze van spreken
een bord met eten op schoot. Zelfs tijdens
een vlucht van een half uur. Hier in Tangka
han op Sumatra voel je je nog eens extra
gewaardeerd omdat de hele losmen met zo
veel zichtbaar plezier is opgezet en ingericht.
Menig stylist van een glossy zou jaloers zijn.
De badkamer: een douche met alleen koud
water en grote plastic kuip waarin je jezelf
kunt sirammen. Het frisse water voelt alsof
alle onnodige ballast van de afgelopen jaren
van me afgespoeld
wordt. Al het geza
nik, alle illusies en
alle gewoontes die
geen gewoontes
hadden moeten
worden. De plastic
kuip kun je vervol
gens optillen om
met het water de
wc door te spoelen.
Ik wou dat mijn
dierbaren bij
me waren. Mijn
mobieltje heeft
tot mijn verbazing
bereik. Ik kan ge-
