Column
Ricky Risolles
Al vier dagèn lang lag désè fènt aanéénge-
slóten met sijn pantat op het strand te gènie-
ten van sijn wèlverdiende vakansie. En sówaar
niet op Bali, Lombok of Raja Ampat Papua (die
laatste gewoon ff goeglèn, dan sie je wah ik
bedoel), nee, de afgelopen dagèn lag ik ge
wóón op strand van ons eigen kikkerlandje.
'Kenapa Ricky, hèb jij altijd jouw warme muts
op?'
'Omdat negeri Belanda is systématisch dingin
sekali, ofwèl ijs- en ijskoud.'
Maar désè week had ik dus nèks te klagen, de
zon schéén fèl, de temperatuur was buiten
lands hoog en mijn huid maakte een transi-
sie van nasi putih naar nasi goreng. En je wil
gelóven of niet, maar als mijn huidskleur als
nasi goreng, dan bèn ik nog knapper! (Mijn
oma spreek: 'Alleen jouw gesich altijd als
atjar tjampoer!')
Afijn, ik dwaal af... wat ik probeer te sèggen
is dat vier dagen achter elkaar zon in negeri
Belanda vrij uniek is en ik daardoor optimaal
van désè mata hari wil genieten. Alleen wèl
mèt beleid sonnen ya, anders gosong dalijk,
nèt als vorig jaar in Spanje. Aduh, ik leek wèl
een orang udang!
Goed uitgerust èn bijgekleurd, want vanaf
vandaag begin het gedonder. Zojuist hèb ik
namelijk de sleutel gèkrégen van mijn rumah
baru, ofwèl van mijn nieuwe huis.
Nou hoor ik je dènken:
1. Zou Ricky ècht nog knapper sijn als sijn
huid is als nasi goreng?
2. Geweldig tog, een nieuw huisje? Hoesó
gedonder?
Antwoord:
1. ieya
2. Sie jij mij al keihard zwoegen in de désè
brandende zon?
Niks voor nèks dat alles in Indonesië een eeu
wigheid duur. Je gaat tog niet haasten mèt
een brandende zon in je nèk. Pelan-pelan,
rustig aan, eigen tèmpo ya.
Maar disini in Belanda -20 of +31 graaïen
maak nie uit, alles moet hier cepat!
Zoals adrès wijzigèn bij de internètprovi-
der. Blijkbaar moet dat een maand van te
voren. een MAAND!! Dah kèn je tog niet
verwachten van désè Indo, om zófèr vooruit
te dènken. God, ik bèn al blij als ik de vuilnis
op de juiste dag buiten sèt (om fèrfolgens de
klikobak 2 dagèn op de stoep te laten staan).
Je kèn wèl snappen, de eerste maand in mijn
nieuwe huis dus géén internet voor mij.
Dan de verhuizing sèlf, het inpakken èn naar
beneëen sjouwen van dozen, verhuiswagen
inhuren, kasten uit elkaar halen, kasten weer
in èlkaar sètten, schoonmaken van ouwe èn
nieuwe huis, de schilders laten langskómen,
adreswijziging een maand van tè vóren
doorgéven bij de post (dus je raadt al, ook
geen post voor mij in de eerste maand), tien
keer op en neer rijdèn en verhuiswagen weer
terugbrèngen... aduh. aduh. aduh. gèèn
tijd tog!
Dan hóór ik jou wéér dènken: Ach Ricky, dat
valt toch hartstikke mee!?
Waarop ik antwoord: Hèb je énig idee hoe
strèssfol het is, om vanaf hèt vliegveld, jouw
zussen telefónisch dit allemaal tè instrueren,
nèt vóór jij hèt vliegtuig in wil instappen
naar je vakansiebestèmming? En dan wétèn
sè óók nog niet ééns of sè alles wèl op tijd
afhebben, bij mijn terugkomst! Só kèn ik tog
niet rustig op hèt strand van Madeira liggen?
Nou, die Hollandsche gewoontes sijn só gèk
nog niet, de folgende keer geef ik het mijn
zussen wèl EEN MAAND van te voren door.
Fijne vakansie allèmaal!
Sampai jumpa lagi!
Voeg mij toe op Facebook (als je wil)
like website saya op www.rickyrisolles.nl
augustus 2013 11
Moesson #2 augustus 2013.indd 11
24-07-13 18:13
