t Corrie van Asdonck-Rötschke met haar twee kinderen Bea en Rudie.
V Deze foto stuurde ze aan haar man Jack in Bangkok.
MIJN LIEFSTE DADDY
zal zwichten. Corrie schrijft: 'Zul je steeds
flink en rein blijven en je niet afgeven aan
slechte dingen? Denk aan je gegeven woord!
Ook ik beloof het je.'
De ene keer stelt Jack Corrie gerust:
Je vroeg me één ding moesjelief en dat is sterk
te blijven. Je kunt er op aan hoor schatje. Je
krijgt me terug zooals ik van je ben wegge
gaan. Zooals je me terug wilt zien. ik ben wat
dat betreft zo koud als een steen hier en niets
bekoort me, geen enkel vrouwelijk wezen al
zijn ze nog zo mooi en aantrekkelijk. Voor mij
is er maar één vrouw op aard die mij tot haar
bezit en eigendom heeft en er recht op heeft
en dat ben jij moesjelief en niemand maar
dan ook niemand anders. Zwaar voor me om
dat ik me bijna 4 jaar heb moeten onthouden
van mezelf, schrijf je. Nou moesjelief helemaal
niet. ik verlang alleen naar jouw lichaam en je
alles en verder zijn alle vrouwen voor mij wat
dat betreft dood. Als ik aan al die ellendige
jaren terugdenk, mijn krijgsgevangenschap en
24 Moesson
jouw alleenzijn in de klauwen van de vijand
geheel en al aan jezelf overgelaten, dan heb
ik in het diepst van mijn hart een ontzettend
groot respect voor mijn vrouwtjelief die zich
op zo'n flinken en dapperen manier daar
doorheen heeft weten te slaan. Zou ik dan nog
dergelijke stunts hier uithalen, dan was ik het
leven niet waard.
Maar een andere keer is het juist Jack het die
de moed verliest:
ik weet niet wat ik doen moet als ons geluk
verbrijzeld werd. ik hoor hier zoveel man
nen die een afpoeieringsbrief van hun vrouw
ontvangen en die gewoonweg zeggen dat ze
een ander liefje hebben en dat het uit is. Die
mannen zijn hier gek geworden. Een vriend
van me kreeg een brief van zijn vrouw. Zij
leeft nu met een jongen van 19 jaar en is zelf
26. Het is allemaal de schuld van dansen en
muziek en huisfuifjes als de man er niet is.
Moesje, moesje houd je sterk ja. ik kan zal en
mag je niet missen. Je bent de enige vrouw in
mn leven, door God gegeven. We zijn alleen
van elkaar en geen 3e persoon zal er tussen
komen. Geloof niet aan praatjes die ze rond
strooien over mannen in Siam en geloof
vooral geen anonieme brieven. O moesjelief
zeg me toch dat je me trouw zal blijven. ik
krijg zo'n bang gevoel als ik aan die mannen
denk, die hier geruïneerd zijn. Vertrouw en bid
tot God moesjelief al lijkt het leven nog zo
wreed somber en donker. De wolken waaien
op een goede dag voorbij en dan is het onze
tijd van vreugde, zonneschijn en geluk.
Hij schrijft deze passage op 4 maart 1946. 21
dagen later, op 25 maart 1946 zou hij Corrie
en hun twee kleuters Bea en Rudie weer
terug zien in Batavia. Na een plotseling,
middernachtelijk vertrek op 19 maart en een
vijfdaagse bootreis met de M.S. Klipfontein
wordt hij om acht uur 's avonds door een
Engelse legertruck afgezet. Het is de mooiste
dag in zijn leven.
Moesson #2 augustus 2013.indd 24
24-07-13 18:14
