Velen MIJN IBOE Door Mark Boon Illustratie Remona Poortman dat we in 1959 als eersten in de straat een televisie hadden. Een televisie waarop ik als jochie van zeven alles mocht zien, dus ook films voor 18 jaar en ouder, want Pipo de Clown, zei m'n moeder, was iets voor debielen. Na zeven jaar kou en ellende had Lilian schoon genoeg van 'dit rrrrotland!', zoals ze Holland noemde, en in 1962 emigreerden we naar Amerika. Terwijl de Statendam luid toe terend de Rotterdamse haven uitvoer, spoog mijn moeder vanaf de reling driemaal op de kade; een oud bijgeloof dat ervoor moest zor gen dat we nooit terug zouden keren, maar dat een, naar later bleek, houdbaarheidsduur had van amper vijf jaar. In Whittier, een lieflijk voorstadje van Los Angeles, was de zomervakantie net begon nen en lagen m'n zusje en ik de hele dag in het zwembad of hingen voor de tv met niet één, maar wel zestig stations! Maar voor Lilian was het business as usual: werken voor de kost dus. Nu niet op een suffe verzeke ringsbank, maar als alteration lady in het zagen Lilian Ducelle als 'de vrouw van' of 'de vrouw achter Tjalie Robinson'. Ik niet. Hoe geweldig mijn vader ook was - en dat was ie - voor mij was Tjalie 'de man achter Lilian Ducelle'. Want terwijl hij als gevierd schrijver en boegbeeld van een kwart miljoen Indo's volop in de schijnwerpers stond, zorgde mijn dappere moedertje in de coulissen vrijwel eigenhandig voor mij en m'n zusje Vivian. Ze naaide en herstelde onze kleertjes, stopte m'n sokken en stond langs een drassig veld in de striemende regen naar m'n armzalige gevoetbal te kijken. Ze deed me op pianoles, tot ik aangaf toch écht liever gitaar te spelen en ze er eentje voor me kocht van het scha mele loontje dat ze verdiende bij de Sociale Verzekeringsbank. 's Ochtends vroeg, na het smeren van onze boterhammen, stapte Lilian op lijn 13 om pas tegen de avond terug te keren. Vaak wachtte ik haar dan op bij de tramhalte en wandel den we al boodschappen doend terug naar huis, waar ik gitaar ging spelen en zij het avondeten kookte. Hoewel we geen cent te makken hadden, zorgde m'n moeder ervoor september 2013 13 Moesson #3 september 2013.indd 13 28-08-13 11:34

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2013 | | pagina 13