Column
Wil de zomer niet verlaten
Dit is een column waarin niets gebeurt.
Want het werd zomer. En zomervakantie.
Ook voor mij.
Ik heb een blog. Maar ik heb al een heel lang niet meer geblogd. Ver
wijtend staart het mij aan. Bij wijze van spreken dan. Als ik vanoch
tend wakker word met hoofdpijn. Dan zweven de letters B L O G om
mij heen.
'Blog toch eens wat vaker!' mailt een vriendin mij, als ik haar heb
geschreven. 'Je schrijft zo lekker.'
Maar het lukt nog even niet. Ik zit in een bubbel. In een vacuüm.
Want hoewel de zomervakantie nog maar net achter me ligt, kan ik
die maar nauwelijks achter me laten. O, ik houd zo van de zomer!
En ik was me het afgelopen jaar al een slag in de rondte aan het
uiten. Ik ben uit ge-uit. Er komt nu effe niks uit.
Het uitvoerend kantoor Scheldwacht is gesloten. Nog heel even.
Ze zit nog even opgesloten in haar hoofd, te broeden op nieuwe plan
netjes. Zet haar vezels open voor verse inspiratie.
Fietst in een wapperende zomerjurk door de duinen waar de duin
rozen haar toelachen, gul en roze en rood en ze een zware lucht van
rozenbottel in haar longen zuigt. Ze gaat naar het strand waar hordes
roodverbrande mensen liggen en rondlopen met een air alsof ze daar
altijd al waren.
Vraagt zich af hoe het toch kan dat de kranten er bol van staan en ook
op de televisie regelmatig wordt gewaarschuwd voor de gevaarlijke
straling van zon, dat huidkanker op de loer ligt, dat we dat nu weten
en dat mensen zich toch nog massaal laten verbranden.
En vraagt zich dan ook maar meteen in een moeite door af hoe het
toch kan dat er zoveel voorlichting is over het effect van alcohol op
te jonge leeftijd, dat we nu weten hoeveel miljarden hersencellen
om zeep worden geholpen als kinderen voor hun achttiende gaan
drinken en het nog steeds in grote getale gebeurt. Denkt aan haar
jongste zoon van veertien die gisteren thuiskwam van een feestje en
geschokt zei: 'Mam! Ze waren dronken! Daniëlle had er vier op en Bas
wel negen!'
'O, wat zijn die mensen mal', liet Shakespeare Puck zeggen in Een
midzomernachtsdroom. Daar denkt ze nu aan. Want ze denkt vaak in
zinnen uit toneelstukken. Die zijn meestal zo waar en treffend. Daar
heb je echt wat aan, vindt ze.
Een uurtje blijft ze maar op het strand want het Hollandsche briesje
wordt haar toch te fris. Nee, dan maar terug naar de zeldzame bloed-
verzengende hitte in de tuin waar ze zo van houdt. Om daar nog even
door te kunnen mijmeren in de hangmat.
Het is zomer. Nog steeds. Eindelijk. Dat mag ook wel eens gezegd en
opgeschreven na haar eerdere geklaag over de herfst en haar winter
depressies.
Volgende keer weer een echt verhaaltje met een kop en een staartje.
Overmorgen ga ik weer open. Met frisse moed.
Maar nu zat u nog even samen met mij in mijn gelukkige summer-
time-and-the-living-is-easy zomervakantie-bubbel.
(45) is actrice en theatermaakster en komt uit een
grote Indische familie. Ze is getrouwd met acteur Stefan de Walle (46)
en samen hebben ze twee zoons: Billy en Moos.
www.estherscheldwacht.nl
september 2013 39
Moesson #3 september 2013.indd 39
28-08-13 11:50
