CT^ Ze begon als veganistisch kok, maar groeide binnen een paar jaar tijd uit tot internationaal rockfotografe. Dat was voor Cindy Frey niet genoeg: sinds een jaar heeft ze ook haar eigen tattooshop in Kortrijk. INTERVIEW Door Dewi de Nijs Bik Fotografie Cindy Frey /T X'jf minuten voor het interview. De 0! t fotogalerie, net als de rest van Kort- rijk, ziet er verlaten uit. Misschien omdat het zondag is. Dan komt er vanuit de verte een motor aanrijden. Een stoere jonge vrouw stapt van de buddyseat en doet haar helm af. 'Het is zulk lekker weer vandaag, dat mijn vriend en ik vanochtend besloten een stukje te gaan rijden.' Cindy Frey (38) voelt zich wel thuis in het Belgische stadje, vertelt ze, maar heeft altijd een speciale band met het Indische gevoeld. 'Als ik mensen uit mijn omgeving vertel over mijn Indische afkomst, dan denken ze dat ik uit India kom. In België hebben ze nooit van Indo's gehoord. Dat Indië een kolonie was van Nederland, weten de meesten hier niet eens.' Cindy is geboren in het Belgische Overpelt, een dorpje vlakbij de grens waar haar ouders vanuit Nederland naartoe zijn verhuisd. Haar vader wilde elke dag Indisch eten, dus leerde haar moeder zich de Indische kookkunst aan. Ze werd er zelfs zo goed in dat ze een eigen traiteurdienst begon, Soerabaja Snacks, ver noemd naar de geboorteplaats van Cindy's vader. Haar moeder overleed toen Cindy zeventien was. Gek genoeg leidde dat juist tot een breuk met de Indische familie. 'Con tact was te pijnlijk; juist de Indische dingen deden ons te veel aan onze moeder denken.' Een tijd later hertrouwde haar vader met een Indische vrouw, waardoor de band met het Indische weer helemaal terug kwam. Cindy's vader, stiefmoeder en twee jongere zussen wonen in Overpelt en het nabijgelegen Neer- pelt. Momenteel woont ze met haar vriend Steve in de woning boven haar tattooshop en fotogalerie. Een eigen fotostudio is nog in aanbouw. Cindy probeert het contact met haar familie zo goed mogelijk te onderhou den. 'Mijn vader, stiefmoeder en zussen be zoek ik regelmatig. Ik heb ook nog een broer, jammer genoeg zie ik hem weinig. Hij woont in Berlijn waar hij werkt als tourmanager van rockbands.' Liefde voor alternatieve muziek en tatoeages deelt ze met haar broer en zussen, vertelt ze. 'Wat we vooral allemaal sterk met elkaar gemeen hebben is dat we erg trots zijn op onze Indische afkomst.' wee jaar geleden maakte ze een serie portretten van Indische mensen die op een expositie in het Brabantse Uden te bezichtigen waren. 'Ik heb deze expositie in stijl geopend: in een sarong, met opgestoken haar. Het idee erachter was om dichter bij mij eigen roots te komen. Ook heb ik het een beetje voor mijn vader gedaan, en om met Indische mensen in contact te komen. Dat mis ik hier in Kortrijk, hier zijn geen Indo's en bovendien zijn de mensen hier niet zo joviaal als in het gebied waar ik als kind woonde. Toen gingen we vaak naar Nederland, naar toko's in Weert of Eindhoven. Ook bezochten we pasar malams waar mijn vader dan veel Indische vrienden tegenkwam die wij onze ooms noemden.' indy's fotografiecarrière begon terwijl ze nog veganistisch kok was voor rockbands. 'De avonden waarop ik kookte wilde ik op een gegeven moment vastleggen. In eerste instantie voor mezelf, als herinnering, dus kocht ik een cameraatje. Na twee weken kon ik al echt goed overweg met mijn fototoestel en nog geen half jaar later dacht ik: dit gaat mijn job worden.' In 2006 kwam haar eerste fotografieboek uit: Girl at the rockshow. Hierin zijn alle foto's uit de eerste twee jaar van haar fotografiecar- november 2013 13 Moesson #5 november 2013.indd 13 23-10-13 17:58

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2013 | | pagina 13