Ik bel aan bij een deur langs de
Delftse gracht het Rietveld, met
daarop meerdere huisnummers, en kom
terecht in een steegje. Aan het eind en achter
een bamboe schutting, bevindt zich een
stadstuin in de sfeer van de Gordel van Sma
ragd: een muurschildering van een sawa siert
de tuin, er staan gezellig gedekte tafeltjes
met batikkleden en een betjak in de hoek.
Welkom bij smaakstudio Sawa, de meest
verborgen Indonesische eetgelegenheid van
Delft. Betty van Bokhoven-van Enst (Jakarta,
1953) en schoonzoon Allard Sieburgh (Gro
ningen, 1971) ontwikkelen, testen en creëren
hier hun gerechten. De drie dochters met
aanhang - Mira, Gini, Chris, Ingrid en Jeroen
- helpen per toerbeurt een handje tijdens de
zogenaamde 'aanschuiftafels'. En ook zussen,
broers, neefjes en nichtjes zijn altijd bereid
te helpen.
Gemiddeld één keer per maand ontvang ik
een mail van Betty met daarop de nieuwe
data voor de aanschuiftafels van die maand.
Bij mooi weer wordt in de tuin gegeten, en
anders binnen in het eenvoudige, maar o zo
gezellige benedenhuis. Het is echt aanschui
ven, en samen genieten van de Indische ver
rassingen die ons worden voorgeschoteld.
Betty, dochter van een Indo-Ambonese vader
en een Ambonese moeder, kwam in 1956 op
driejarige leeftijd met de Willem Ruys naar
Nederland. Sinds jaar en dag is ze bezig met
de Indonesische kookkunst. In Indonesië
hielp zij, zodra ze kon lopen al, de oppas die
met haar kaki lima gado-gado verkocht. En
op de Willem Ruys stond zij als klein meisje
elke avond in de keuken te kijken naar alles
wat daar gebeurde.
Betty stond bekend om de kookworkshops
die ze vanaf 1986 gaf. Daarnaast kookte ze
Indonesisch voor diverse multinationals. In
2003 begon ze samen met Allard Indonesisch
eethuisje50 in haar nieuwe woning op de
Markt nummer 50 in Delft. Het werd een
groot succes, maar toen ze na een jaar of
zeven wilden uitbreiden, bleek de ruimte te
beperkt. Betty's echtgenoot Herman besloot
het oude pakhuisje van zijn vader om te
bouwen tot smaakstudio. Zo ontstonden
twee jaar geleden de 'aanschuiftafels'. Alleen
op uitnodiging van Betty en Allard kan men
zich aanmelden. Keer op keer zijn de avonden
volgeboekt met trouwe gasten en via hen
ook steeds weer nieuwe liefhebbers van de
Indonesische kookkunst.
De samenwerking tussen moeder en schoon
zoon is op zijn minst opmerkelijk te noemen.
Deze ontstond niet lang na een familie-eten
tje in restaurant de Zwethheul waar Allard
toen werkte. Betty was zeer onder de indruk
van de manier van werken van deze gepas-
32 Moesson
Moesson #5 november 2013.indd 32
23-10-13 17:59
