POW!
WHACK!
INTERVIEW
getekend, was Batman volgens hem toch een
flinke stap vooruit. 'X-Men zijn vooral bekend
bij comicliefhebbers. Batman kent iedereen,
of je er nu fan van bent of niet.' Toen hij aan
de slag ging voor DC Comics, dacht Romano
dat bij een grote uitgever tekenaars gezien
werden als een nummer. Het tegendeel bleek
echter waar. 'Ze werken in kleine groepen. Je
kunt het 't beste als een soort families zien.
Ik was blij verrast toen ik merkte hoezeer ze
met je meedenken. Ze zijn erg betrokken en
willen echt in je investeren. Het maximale
uit je kwaliteit halen. Dat vind ik ook erg
belangrijk. Want ik wil altijd het gevoel
hebben dat ik me blijf ontwikkelen.'
De tekencarrière van Romano Molenaar
begon zoals die van zoveel jonge tekenaars:
Donald Duck natekenen. 'Het zijn simpele
vormen, maar het leert je de lijnen neer te
zetten. Na Donald Duck begon ik met de
Hulk. Die is vanuit tekenaarsperspectief
interessant. Die man is een wandelende
spierbundel. Je moet dan gaan nadenken:
hoe werkt een spier eigenlijk? Daarna ging ik
het echte leven tekenen. Essentieel om een
betere tekenaar te worden.'
'Volgens mij ben je, als het goed is, ook
nooit uitgeleerd', gaat Romano verder. 'Ik
ontdek elke dag nog punten waarvan ik vind
dat ik die kan verbeteren. Mijn vrouwen
bijvoorbeeld. Mijn fans denken daar anders
over, maar ik heb zelf bijvoorbeeld nog geen
vrede met de manier waarop ik vrouwen
teken. Vrouwen zijn veel delicater gebouwd
dan mannen. Mannen zijn makkelijker,
omdat je je daar meer fouten kunt
permitteren.'
'Mijn inspiratie vind ik overal', vertelt
Romano. 'Elke tekening is interessant. Of
het nu een doek van Rembrandt is of een
tekening van een twaalfjarige. Een tekening
laat altijd iets persoonlijks zien. In een op het
oog simpele tekening van een kind, zitten
soms hele geschiedenissen verborgen. Dat
vind ik mooi en daar leer ik als tekenaar ook
van.'
Romano is niet bewust bezig met het
ontwikkelen van een eigen stijl, hij wil alles
kunnen tekenen. Van cartoon tot realistisch
tot fantasie. Die veelzijdigheid is ook terug
te zien in zijn werk wat vrij divers te noemen
valt. De stijl die hij hanteert in Storm is
bijvoorbeeld heel anders dan de albumhoes
die hij ontwierp voor het laatste album van
de Nederlandse rockband Within Temptation.
'Ik wil altijd blijven leren. Je moet goed kijken
waar de essentie van een bepaalde stijl zit.
Is het de anatomie, is het de lijndikte? Het is
handig als je dit snapt en kunt nabootsen.
Dan kun je heel snel in een bepaalde stijl
werken.'
Hoewel hij zich niet graag in een hokje laat
stoppen en vele stijlen meester is, schrijven
zijn fans hem toch een eigen stijl toe. 'Ik
hoor steeds vaker van mensen om me heen
zeggen: dat is een echte Romano-tekening.
Dat verbaast me wel. Peter van Dongen is
bijvoorbeeld veel makkelijker te herkennen.
Hij werkt altijd met de klare lijn. Mijn stijl is
denk ik wat minder uitgesproken. Ik hou er
ook van om regelmatig van stijl te wisselen.
Zo zit ik nou eenmaal in elkaar. Ik denk dat
ik één stijl persoonlijk te saai vind. Dat is
misschien best lastig voor een uitgever. Want
ik ben daardoor moeilijk in een hokje te stop
pen. Voordeel is wel dat ik alles kan tekenen.
Echt alles. Bedenk een rare scène, en ik teken
hem.'
december 2013 13
Moesson #6 december 2013.indd 13 4©+ 30-11-13 09:42
