SJMjo4"üO C\QJ&£>Q-
Tijdens de oorlog met Indonesië stuurde Nederland 135 duizend
militairen naar de archipel. Na de onafhankelijkheidsoverdracht
in 1949 keerden de manschappen huiswaarts. Zij trouwden en
stichtten een gezin. Velen verzwegen dat ze al vader waren: de
Nederlandse jongens hebben in Indonesië duizenden kinderen
achtergelaten. In 2010 kreeg veteraan Bas een brief van zijn
verborgen dochter Roos.
HET JAAR 2010
Door Annegriet Wietsma Foto's met dank aan Roos van der Geugten
In 2009 werd aan het bestaan van deze Indi
sche soldatenkinderen voor het eerst buiten
de Indische kring aandacht besteed met de
lancering van de website Oorlogsliefdekind.
nl. Dat leidde een jaar later tot de documen
taire Tuan Papa op de Nederlandse televisie
in een lange uitzending van het programma
Andere Tijden. En nu is er dus het boek Liefde
in tijden van oorlog, waarin uitgebreider op
de achtergronden wordt ingegaan. Een boek
over het Nederlandse leger in de Gordel van
Smaragd, de onbeschermde liefde, onbedoel
de zwangerschappen, het leven van moeders
en 'bezetterskinderen' in het nieuwe Indo
nesië of in Nederland, en de zoektochten
naar de vaders, waarbij soms hoogbejaarde
veteranen hun ook al bijna bejaarde kinderen
in de armen sluiten. Een van deze vaders is
Bas Kruidenier, die in het vroege voorjaar
van 2011 hoort dat zijn inmiddels zestigjarige
dochter Roos in Nederland woont en naar
hem op zoek is.
Het is november 2010 als bij Bas Kruidenier
een envelop in de brievenbus valt. Hij zit,
zoals meestal, alleen in zijn bejaardenwo
ning. Zijn echtgenote is vier jaar daarvoor
overleden, na een goed huwelijk met gou
den kroon van meer dan vijfenvijftig jaar. Ze
waren al verloofd voordat hij naar Indië ging
en hebben samen heel wat stormen door
staan. Als hij de envelop openmaakt, ziet hij
meteen dat het mis is. Het is het moment
dat hij zestig jaar heeft gevreesd. Het heeft
al die jaren diep, heel diep verstopt gelegen,
als een opgerolde slang in winterslaap. Een
brief en twee pagina's met fotoafdrukken.
Hij verlangt hevig naar zijn overleden vrouw.
Dat zij op dat moment naast hem zou zit
ten om hem te helpen. Zeggen dat het niet
geeft, dat het goed is. Zij was altijd verstan
dig en rustig. Hij haalt diep adem en begint
te lezen.
Hallo,
Het zal ongetwijfeld een grote verrassing -
misschien zelfs wel een enorme schok - voor u
zijn om een brief van mij te ontvangen.
Hoe begin je een brief waarin je je
onbekende vader schrijft dat je bestaat? De
toon, de tekst. Zakelijk of juist persoonlijk?
Roos van der Geugten heeft er wekenlang
over lopen piekeren voordat ze er eindelijk
echt voor gaat zitten. Met hulp van haar
man en de FIOM, een organisatie die
ondersteuning biedt bij zoektochten naar
familieleden, komt de tekst na lang wikken
en wegen tot stand. Ze heeft gekozen voor
een evenwichtige, rustige toonzetting. Maar
de brief slaat bij haar vader in als een bom.
Bas Kruidenier: 'Ik heb altijd wel gedacht:
vandaag of morgen staat er iemand voor
mijn deur met: "Ha, pa, ik ben je kind." Ja,
en dan krijg je die foto's... Kun je nagaan
dat ik door de grond ging? Ik was helemaal
december 2013 41
Moesson #6 december 2013.indd 41
30-11-13 09:44
