dag
da^r iL I\j2^r
alleen, in een hoekje zou Willen huilen
INTERVIEW
OlMj£ ZLl\VL Qjf
<2ja
Twee jaar geleden was zangeres Justine Pel-
melay plotseling wereldnieuws. Het cruise
schip waarop ze samen met haar vriend
vakantie vierde, liep op de rotsen. Dertig
mensen kwamen om het leven toen cruise
schip Costa Concordia voor de kust van het
Italiaanse eiland Giglio op de klippen liep. In
de Nederlandse kranten stond vermeld: 'De
Nederlandse zangeres Justine Pelmelay was
ook aan boord van de Costa Concordia. Zij is
met de schrik vrijgekomen.' Wat de kranten
niet vermeldden, is dat op vrijdag 13 januari
2012 - de dag dat de Costa Concordia op de
klippen liep - het leven van Justine Pelmelay
definitief van koers veranderde. 'Ronald en
ik waren net verliefd en op een romantische
trip. Dan gebeurt er zoiets...'
Blij dat ik nog leef
'Toen het water de gangen van het schip bin
nenstroomde dacht ik dat ik er geweest was',
vertelt Justine op een zonnige wintermiddag
op het dek van cruiseschip SS Rotterdam.
'Mensen drukten elkaar weg om als eerste bij
de reddingsboten te komen. Toen ik eenmaal
weer aan land was, realiseerde ik me dat ik
blij moest zijn dat ik nog leefde. Op het mo
ment dat het schip plotseling tot stilstand
kwam en het water het schip binnendrong,
vreesde ik dat dit mijn laatste uitzicht zou
zijn.'
Toen Justine weer veilig aan land was, had
ze niets behalve de kleren die ze op dat
moment aanhad. Laptop, geld, kleren en
papieren lagen nog aan boord. Maar dat
deerde haar niet. Wel erg vond ze dat ze het
boek Dansen tussen vreugde en verdriet van
Mansukh Patel had verloren. Dit boek dat ze
ooit van haar moeder kreeg, heeft ze altijd
bij zich. 'Ik heb het boek nodig wanneer ik
me slecht voel. Ik schrijf mijn gevoelens en
angsten op bij de pagina's waar ik steun aan
heb. Juist op dat moment had ik het boek
het meeste nodig. Maar het lag toen op de
bodem van de Middellandse Zee.'
'Zo'n ramp', vertelt ze met enig gevoel voor
understatement, 'hakt er toch best in. Dat
merkten we vooral in de periode vlak na de
ramp. Ik was toen heel kortaf tegen Ronald.
Ik voelde me daar best schuldig over. Later,
tijdens slachtofferhulpsessies, bleek dat
andere stellen die de ramp hadden mee
gemaakt dat ook hadden. Toen het schip
geborgen werd vorig jaar, voelde dat dan ook
goed. Het was de afsluiting van een verve
lende periode.'
Sterren Springen
In de zomer van 2012 keek Justine Pelmelay
voor de tweede keer dat jaar de dood in de
ogen. Ze deed mee het SBS6-programma
Sterren Springen. Een schoonspringwedstrijd
voor bekende Nederlanders. 'Ik deed aan het
programma mee omdat ik het als een kans
zag om mijn hoogtevrees te overwinnen.
Daarnaast kon ik door aan het programma
mee te doen eindelijk mijn zwemdiploma
halen.'
Wanneer na acht weken van intensieve
training en zwemlessen het programma van
start gaat, slaat het noodlot toe. Alweer. Voor
de tweede keer binnen een jaar. Even voor
haar eerste sprong van de hoge duikplank
heeft ze pijn in haar buik. Het gaat wel weer
over, denkt ze. Het zullen de zenuwen wel
zijn. Ze neemt pijnstillers en waagt uitein
delijk de sprong. De jury is tevreden over de
sprong. Ze krijgt een 7.0. De pijn in haar buik
verergert en ze wordt met spoed opgenomen
op de intensive care. Haar darmen kregen
niet genoeg zuurstof. Er moesten drie zware
operaties aan te pas komen om de darmen
van Justine te redden. In totaal werd 60
centimeter darm verwijderd. Ze geeft toe dat
ze het na de tweede operatie niet meer zag
zitten. 'Ik dacht echt dat het afgelopen met
Proud Mary
Na de derde operatie wordt ze ontslagen uit
het ziekenhuis. Ze is dan wel de dood voor de
tweede keer in een jaar tijd te slim af, maar
de zangeres moet opnieuw leren lopen. Hoe
wel ze nog vaak erg moe is, probeert ze haar
carrière weer op te pakken. Samen met haar
partner Ronald besluit ze alleen nog maar
dingen te doen waar ze energie van krijgt.
Ze gaat weer zingen met tv-kok en zanger
Lonny Gerungan. Net als vroeger, nostalgi
sche Indische liedjes. Het leven van Justine
Pelmelay, die serieus overwoog te stoppen
met zingen, lijkt weer op de rit.
'Ik was zo blij dat ik weer kon zingen. Er is
niets dat me meer energie geeft. Ik merkte
wel dat ik sinds mijn operatie minder kan
dan voorheen. Zo ben ik sneller moe. Num
mers als 'ProudMary' en 'Disco Inferno' kan ik
niet meer zingen. Dat kost me teveel kracht.
'ProudMary', dat nummer hakt er in. Zowel
emotioneel als fysiek. Maar als ik het rustig
aan doe, dan gaat het wel. Toen ik probeerde
weer te gaan zingen, klonk mijn stem anders.
Ook kwamen liedjes, de teksten, veel meer
aan. Ze hadden door wat ik had meegemaakt
ineens een extra lading gekregen.'
10jaar
En dan slaat het noodlot weer toe. In no
vember krijgt ze opeens last van inwendige
bloedingen. Milofibrosis was de diagnose.
Een zeldzame beenmergziekte die ervoor
zorgt dat je te weinig rode bloedlichaampjes
aanmaakt en waarbij het beenmerg lang
zaam wordt vervangen door littekenweefsel.
Volgens de artsen heeft ze nog maximaal 10
januari 2014 15
Moesson #7 januari 2014.indd 15
23-12-13 15:54
