88 4
Alleen maar blanken
Ik had een cottage gehuurd in een huisjespark.
Type basis, max vier personen, geen boodschappenpakket.
Een oom en tante van mij waren er onlangs ook al geweest. Dat heb
ik vaak. Ik heb dan ook best veel ooms en tantes en ze zijn behoorlijk
reislustig, dan krijg je dat. Zij waren er heel enthousiast over geweest.
Meestal zit ik niet in zo'n vakantiepark maar nu wel. Mijn oudste
zoon, de atleet, had een belangrijke wedstrijd in de buurt van Eindho
ven en omdat de jongste en ik dat absoluut niet wilden missen, had
ik op het laatste moment nog zo'n huisje gehuurd. Mooi, de hond kon
ook mee.
'Er zijn hier alleen maar blanken', zegt de oudste als we stapvoets
door het park rijden op zoek naar huisje 119. Een waarneming waar
ik om moet gniffelen en dan met name om de woordkeus maar het
was mij ook al opgevallen: geen negers en Chinezen en niet eens een
verdwaalde Indo te bekennen, althans, niet herkenbaar.
We vinden het een 'Hollands' huisje. Dat wil zeggen dat alles er wel
is, keurig vier messen, vier vorken, vier stoelen, er is licht, een paar
tl-buizen en een lamp boven de eettafel die ook ongezellig licht geeft,
vier tuinstoelen etcetera, maar er is niks teveel. Vooral niks teveel.
Dat maakte het in onze ogen 'Hollands'.
'Eigenlijk ruikt het hier overal naar babyluiers', zegt mijn jongste als
hij buiten in het tuintje de lucht staat op te snuiven. Vervolgens moet
hij onbedaarlijk lachen om zijn eigen conclusie. Gierend van de lach
herhaalt hij zijn zin, afgewisseld met: 'O, wat erg!' Die lach, kan ik u
wel vertellen, werkt zeer aanstekelijk. Typisch Moos.
Het wordt een soort sport die paar dagen dat we er zijn, om op weg
naar de supermarkt, de vijver of het bos, op zoek te gaan naar ge-
kleurden, maar het wil maar niet vlotten.
Of ja toch: we vinden uiteindelijk een medewerker van de plantsoe
nendienst, die is beslist Aziatisch! We zijn als drie kinderen zo blij!
We gaan over op accenten tellen, maar komen niet verder dan Bra
bants en Limburgs.
Ondertussen sms ik met een vriendin die me al had gewaarschuwd.
'Ik ga niet naar het zwemparadijs. Trek het niet. Ga zo wel naar het
doolhof en het hondentoilet. Kus from jail.' schrijf ik. Waarop ze na
een uur terug-smst: 'Leef je nog? Of heb je inmiddels iemand ver
moord? Ik weet wat je doormaakt.'
Nee, we worden hier niet blij. Voelen ons niet thuis.
Maar gedeelde smart is halve smart en gelukkig kunnen we er veel
om lachen.
'Dit nooit meer hoor, mam!' zegt Billy als de laatste dag is aangebro
ken en we weer weg mogen.
'Nee, dit nooit meer', beloof ik en rijd langzaam weer het oord uit,
de hele auto volgeladen met alle logeer- en keukenspullen. 'Guten-
tag, ich bin Bollo! Bollo! Dein Freund!' hoor ik de nep-beer nog in
het voorbijgaan zeggen tegen een kind dat voor hem staat. Via een
sensor gaat ie automatisch aan als er iemand binnen een straal van
een halve meter staat.
'Waarom spreekt die pop ook Duits', zegt mijn zoon. Hij zegt het,
hij vraagt het niet. Het is mij ook een raadsel. Mijn hond hangt zijn
kop naar buiten. Innig tevreden en met toegeknepen ogen snuift hij
intens de lucht nog door zijn grote neus.
Hij had een topweekend.
(45) is actrice en theatermaakster en komt uit een
grote Indische familie. Ze is getrouwd met acteur Stefan de Walle (48)
en samen hebben ze twee zoons: Billy en Moos.
www.estherscheldwacht.nl
Moesson #8 februari 2014.indd 45
februari 2014 45
31-01-14 12:58
