Column
Ricky Risolles
fcickij
Soals vélèn van jullie wèl wétèn, bèn ik alléén
door mijn moeder opgevoed, in een huis fol
met zevèn kind'rèn. Dit mèt dank aan mijn
papa die (op mijn driejarige leeftijd) besloot
een pakjè krètek te gaan halen èn daarna
nooit meer terugkwam.
Mijn moeder die sich daardoor tidakpernah
(ofwèl: nooit) heef latèn kènnen, vèrdedigde
en vocht voor de family mèt man en macht.
En hoewèl de mannen door de jaren heen nog
wèl eens wilden veranderen, bleef de macht
in ons huis stéévast bij mijn moeder. Wellicht
had het één mèt het ander te makèn, maar
folgèns mijn moeder was dit absólüüt niet
hèt geval.
Bij ons thuis was hèt dan ook geen demokra-
sie, tapi gold de wet van de oudsten. Só
werden in dit geval mijn vier oud'rè zussèn
gebombardeerd tot 'oudsten' èn zat alles,
vanaf mij naar beneeën, in de categorie 'klein
tjes'. Daar algehéél bóvèn stond mijn moeder,
die fungeerde als polisie, rechter en wet.
Wat er in de praktijk vaak uitsag als: de
oudsten die mijn moeder vertèlden (na haar
thuiskomst van wèrk), wat wij als kleintjes in
hun ogèn allemaal verkeerd haddèn gèdaan.
Als logisch gèfolg wèrden wij, de kleintjes,
naar beneeën geroepèn om tekst èn uitlèg.
Nou, ik kèn je sèggen, een pitch gévèn op
négènjarige leeftijd is niet mudah (makkluk).
Wij krégèn daar gemiddèld zo'n dèrtig secon-
dèn voor, die tien van dè tien keer uitmonddè
in een administratieve straf die fèrfolgens
metéén werd uitgevoerd mèt de vlakkè
rechterhand van mijn moeder. Administratief
gènoemd omdat dit haar schrijfhand was.
Wat èr voor zorgdè dat ik in tranèn mijn
zonden ging óverdènken, om daarna een
aanpassing tè vèrzinnen, hoe ik er voor kon
sorgèn, dat ik in fèrfolg niet meer betrapt zou
worden. Voordènken voorkom nadènken.
Tapi ondank alles had désè fènt tog nog één
troefkaart, want ik was de oudste jongen in
de family en hoe je wèn of kéér, maar dat
betékènde wèl iets bij ons. Só was ik als énigè
mèt een eigen kamèr, mocht ik op jongere
leeftijd al latèr opblijvèn, éérdèr en vèrder op
stap dan mijn oud'rè zussèn en mocht ik als
énigè van de kind'rèn op een sport. 'Sèt die
fènt maar op judo', vertèlde mijn moeder dan.
'Dan kèn hij sijn zussen een beetje beschèr-
men mèt die katjang bosok spieren van hèm.'
Consequèntie sloeg ons huishoudèn mèt ré-
gèlmaat óvèr, maar 'métèn mèt twee matèn'
had bij ons een eigen kamer. En hoewèl de
balans van de weegschaal vaak schééf hing
Wist je dat Ricky een paar van zijn Moesson
columns ook heeft ingesproken? En dat je zijn
grappige t-shirts ook zelf kunt dragen? Kijk
op: www.rickyrisolles.nl
PS Voeg mij toe op Facebook (als je wil)
like website saya op www.rickyrisolles.nl
bij ons thuis, leerde mijn moeder mij: 'als
jouw hoofd óók mee scheef draait, dan lijk
allès vansèlf weer rècht.'
Só óók het verhaal van mijn vader die op een
dag krètèk ging halen... De 'travelèr' soals hij
ook wèl wèrd genoemd. En hoewèl ik hem
daarna nooit meer hèb gèsien en ik daar van
allès van kèn vinden, sijn mijn jonge jarèn
gelópèn soals sè sijn gèlópèn: niet recht, niet
krom, maar gèwoon een beetje scheef. Èn
sólang ik mèt een scheve kepala erop kèn
terugkijken, wordt óók bij mij weer allès
vansèlf rècht.
Sampai jumpa lagi!
maart 2014 11
Moesson #9 maart 2014.indd 11
28-02-14 11:55
