Komedie als smeermiddel Zijn dansen zijn geworteld in Indonesische danstradities, maar danser Didik Nini Thowok is zelf allesbehalve traditioneel. De bijna 60-jarige 'jongeman', zoals hij zichzelf gekscherend noemt, zoekt op het podium altijd de grenzen op. INDONESIË Cross-gender danser Door Marije Plomp Fotografie Tong Tong Fair/Gendis Photoworks Didik Nini Thowok A 1 Didik op het podium staat, L\ I vervagen scheidslijnen. Hij L X.LV-J vermengt dansstijlen uit Indonesië en andere Aziatische landen tot eigen creaties. Maar wat hem daarnaast bijzonder maakt is dat hij deze dansen uitvoert in vrouwenkleding. Met zijn ranke, lenige lichaam en verfijnde dansstijl is Didik een virtuoos in het uitbeelden van vrouwen in dansdrama's. Als cross-genderdanser zet hij een Indonesische traditie voort, die bijna was vergeten. Werd hij in het begin van zijn carrière om zijn buitenissige dansvoorkeur bespot, inmiddels is hij uitgegroeid tot een fenomeen en het boegbeeld van Indonesi sche cross-genderartiesten. Didik Hadiprajitno - Nini Thowok is zijn artiestennaam - werd geboren in 1954 in Temanggung, Centraal Java. Zijn vader was een peranakan Chinees, zijn moeder een Ja vaanse. Van jongs af aan was Didik geïnteres seerd in zaken waar meisjes zich gewoonlijk mee bezighouden. Zo leerde hij bijvoorbeeld naaien en borduren van zijn grootmoeder. De basis van zijn latere fascinatie voor vrouwen- dansen werd gelegd in zijn jeugd. 'Soms ging ik naar wayang wong dansvoorstellingen. Als kleine jongen raakte ik diep onder de indruk van de gracieuze danseressen met hun bonte kostuums die op het podium de oude Javaanse verhalen tot leven brachten.' Hij was nog jong toen hij zijn eerste lessen in Javaanse dans nam. Het lesgeld verdiende hij met het verhuren van zijn grootvaders stripboeken. Daarnaast had Didiks creatieve geest een tweede uitlaatklep: schilderen. Het had niet veel gescheeld of Indonesië was een, ongetwijfeld succesvol, schilder rijker geweest. Didik: 'Toen ik na de lagere school naar de kunstacademie in Yogyakarta wilde, ging het handeltje van mijn vader in geitenhuiden failliet. Er was geen geld meer voor mijn verhuizing naar Yogya en mijn school. Ik koos er toen voor om danser te worden, omdat ik als dansleraar en beginnend danser al een aardig zakcentje kon verdienen.' Zijn bor duurkunsten kwamen hem in deze periode goed van pas: hij betaalde zijn kostgezin met het geld dat hij verdiende met het borduren van tafellakens en shawls. De lijst met namen van zijn dansleraren is lang; naast namen van gerenommeerde guru, bevat deze ook namen van minder bekende leermeesters. Zijn eerste leraar voor klassiek Balinese dans, bijvoorbeeld, was een kapper. Nu, na ruim veertig jaar in het vak, is hij nog steeds grenzeloos nieuws gierig. Didik laat geen kans voorbijgaan om bijna vergeten Indonesische dansvormen nieuw leven in te blazen. Hij is daardoor een belangrijke hoeder van Indonesisch cultureel erfgoed. Zijn leergierigheid brengt hem over de landsgrenzen. Hij volgde lessen bij Indi- juni 2014 19 Moesson #12 juni 2014.indd 19 23-05-14 10:43

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2014 | | pagina 19